Gra LOST RPG

Sal

Trzeba było mnie nie prowokowac odwarknęła, wracając do szybkiego marszu.

Sol

Wzruszył ramieniem, starając się przyspieszyć, jak najbardziej mógł. Po chwili zrównał się z grupą.

Nina

Libby szła nie odzywając się, gdyż tempo narzucone przez Anę, nie pozwalało specjalnie na dyskusje. Rzucała co jakiś czas zaniepokojone spojrzenia na blondyna, który był dziwnie blady oraz na bruneta, któremu też coś dolegało.
Jeśli zwolnią, też dojdą, ale bynajmniej nie miała ochoty proponować tego Anie.

Wilk

Dobrze wiedzial przez co wlasnie przechodzi Sawyer. Jemu ramie tez coraz bardziej dokuczalo, a czekala ich jeszcze godzina marszu. Mimo to wciaz dzielnie utrzymywal tepo.

Sal

[godzinę pozniej xP]

Ana zatrzymała się nagle przed czymś, co wyglądało jak duze nagromadzenie zieleni zwisającej i obejrzała się nerwowo.
Jesteśmy poinformowała ich krótko, wsuwajac dłon miedzy liscie. Po chwili jej ręka natrafiła na drzwi, ktore - pod wplywem silnego nacisku - otworzyly sie.
Ana-Lucia weszla do srodka.

Wilk

Simon bez zastanowienia wszedl zaraz za Ana. Czul, ze jesli zaraz czegos nie zje i nie wypije, padnie jak dlugi na ziemie.
Gdy jego oczy przyzwyczaily sie juz do ciemnosci. Stanal jak wryty.
Kurwa. skomentowal po raz kolejny.

Sol

Wszedł i stanął tuż za Simonem, patrząc w tym samym kierunku, w którym patrzył mężczyzna.

Sal

Spojrzała na Simona.
Czego się spodziewałeś? Wersalu? spytała, kucając i opierajac potylicę o scianę.
W pomeiszczeniu nie było neiczego - poza pudłem, ktore już jakis czas temu zbadali, ciemnoscią i pajęczynami.

Nina

Libby przesmyknęła się obok mężczyzn i weszła do bunkra. Podeszła w okolice gdzie stała Ana, i nachyliła się nad skrzynią w której znaleźli dziwne, jakby teatralne rekwizyty. Z trudem ją otworzyła i zaczęła szukać czegoś, co w przyblizeniu nada sie na opatrunek.

Wilk

Kurwa, kurwa, kurwa. powtorzyl Simon.
To napewno nie bylo to, czego sie spodziewal. Zrezygnowany usiadl ciezko pod sciana.

Sal

Ana prychnęła, obserwując reakcję Simona.
Najwyrazniej facet spodizewał się łóż wyściełanych jedwabiem, rozneglizowanych tancerek i tucznych prosiac z jabłkami w ryjach.
Ana wyprostowała nogi, opadając tłkiem na kamienną posadzkę i przymknęła oczy.

Wilk

Westchnal cicho i odetchnal gleboko kilka razy. Teraz przyszla kolej na opatrunek. Zaczal powoli rozwiazywac opinajacy jego ramie rekaw. Wezel, jak to z wezlami bywa, za nic nie chcial sie rozwiazac.

Nina

W końcu znalazła to czego szukała. Kawałek białej, czystej płachty. Wyciągnęła go i zatrzasnęła wieko skrzyni. Podeszła do Sawyera i kucnęła przy siedzącym pod scianą mężczyżną. Pokażesz to ramię? zapytała niesmiało. Z tego co widziała, Simon również był ranny, rozdarła więc płachtę na dwie, w miarę równe częsci.

Sol

Spojrzał na nią chłodno, ale i z pewną dezorientacją. Bez słowa wyciągnął rękę przed siebie, opierając głowę o ścianę i zamykając oczy.

Nina

Po krótkim badaniu na oko, stwierdziła, że kula nie przeszła na wylot. Jednak gdy delikatnie dotknęła ramienia, ze zgrozą stwierdziła, że nie ma w srodku kuli, wiec blondyn sam ją sobie musiał wyciagnąć. --Cholera-- pomyślała, nie spuszczajac wzroku z rany.
W tej waszej grupie jest lekarz? zapytała cicho.