Gra LOST RPG

Sol

- Tak, rozbiłem się na bezludnej wyspie, słyszałeś może? - zapytał retorycznie, bo czym zaraz dodał. - Nie mi. Rusz tyłek, porno poczeka - dodał, po czym wyszedł z pokoju.

Troyon

Zmarszczył czoło i ruszył za nim.

[wychodzą: Sawu, Jacku]

Troyon

[wchodzi: Jack]

Usiadł przy komputerze i czatował* na alarm, żeby móc uratować świat.

*nie na czacie

Sal

[przychodzi: anka]

Weszła żołnierskim krokiem do komputeriwni, zła na cały świat, podwedzoną broń, Tamtych i latajacą jej uparci koło nosa komarzycę.

Troyon

Skinął jej głową znad komputera i posłał niewyraźni uśmiech.

Sal

Jak tam ratowanie swiata? spytała tonem, ktory w zamierzeniu mial byc beztroski, a w praktyce wyszedł jak odglos kangura uciekającego przed rozjuszonym kombajnem.

Troyon

-Niezwykle pasjonujące, chcesz spróbować -zapytał, uśmiechając się lekko.

Sal

Cholernie mruknęła.
Podeszła blizej biurka i oprla o nie tylek, starajac się powstrzymac cisnace się na usta przeklenstwa dotyczące Tamtych i podpieprzenia broni.

Troyon

-Ciekawy dzień, co? -zagadną siląc się na beztroskę.

Sal

Delikatnie rzecz ujmując... prychnęła.
Skrzyżowała ręce na klatce piersiowej i zagapiła się w ścianę.

Troyon

-Wszyscy zawsze patrzą na mnie, czekają na decyzje, dopóki nie zrobię czegoś co się komuś nie spodoba -powiedział beznamiętnie.

Sal

Ja nie mialam tego problemu stwierdziła. Podejmowalam decyzję tak szybko, ze nie mieli czasu nawet powiedziec, czy im sie coś nie podoba.

Troyon

Uśmiechnął się do niej.
-Ja wcielam się w rolę. Nigdy nie chciałem być przywódcą.

Sal

Ja wręcz przeciwnie stwierdziła.
Dziwne, ze dopiero tutał mogłam się pobawić w lidera. I nawet niezle mi to wyszlo. omijając fakt, ze połowa moich ludzi została porwana.

Troyon

-Biorąc pod uwagę okoliczności, to i tak sprawiłaś się doskonale.