Gra LOST RPG

Sal

Średniej wielkosci, kwadratowy pokój, o zółtych ścianach i wykładzinie o niezdefiniowanym kolorze. Przy ścianie kanapa, którą w tych warunkach moglibyście nazwać luksusową, tuż obok lampa stojąca, z abażurem o niskich walorach estetycznych. Po obu stronach sofy dwa regały, zawalone książkami, płytami winylowymi i najprawdziwszym na swiecie i - co najwazniejsze - działającym adapterem. Pod rpzeciwległą ścianą stoi szafa, pełniaca funkcję apteczki.
Apteki, do cholery. Trudno znaleźć lek, którego nie byłoby w tej szafie.

Marshall

Jack, z powodu nóg, nie zwiedzał bunkra. Siedział i rozmyślał nad wszystkim

[przychodzi marshall]
- Jak tam doktorku? - uśmiechnął się szeroko blondyn, pokazując pistolety. - Niezłe cacka, co?

Sal

[przychodza: polly, nina]

Polly dopadła połkę z płytami i zaczęła przerzucać opakowania. Po kilku minutach triumfalnym ruchem wyciągnęła płytę z nagraniami The Kinks (ktorych wyznawała całym sercem i dusza), nastawiła je na adapterze i cała soba oddała sie kontemplacji muzyki.

Nina

Usiadła obok Jacka z uśmeichem nie zschodzącym z twarzy.
Ten bunkier jest... urwała bo nie umiała znaleźć odpowiedniego słowa.

Sal

...zarabisty? podsunęła, uśmeichając się szeroko.
Kinksi rzepolili szybko na gitarze, "You Really Got Me Now" wypełniało cały bunkier pozytywnymi wibracjami.

Marshall

- Ładna muzyczka, Loczku... - uśmiechnął się Marshall, chowając pistolety, z tyłu, za pasek.
Nagle zobaczył, że na jednym z regałów leży klucz. Podniósł go i mruknął:
- Mam nadzieję, że jest do spiżarni...
Bez słowa ruszył w kierunku spiażarki.

[wychodzi marshall]

- Co znaleźliście? - zapytał Jack.

Sal

Prysznić, kawę, fajki, łożko wyliczyła skrótowo, opadajac na kanapę obok Jacka.
Prawie jak w domu, co?

Marshall

- Mhm - uśmiechnął się lekarz. - A ten komputer... Można go użyć, żeby się jakoś skontaktować ze światem zewnętrznym?

[przychodzi Marshall]

Marshall przyszedł bardzo dumny z siebie, jedząc z zapałem czekoladę.
- Ktoś jest głodny? - zapytał, wyjmując z kieszeni garść batoników.

Nina

Nina zerwała się zmiejsca i podskoczyła do MArshalla. Zachowywała sie jak przedszkolak w dzień św. Mikołaja
Słodycze! zabrała zdecydowanie z ręki Marshalla jeden batonik i otworzyła go. Orzechowy. Niezzwłocznie zatopiła w nim zęby. O Boże... powiedziała wracajac na kanapkę.
Nie wiem, nie próbowałyśmy. Ale ten komputer to z lekka przedpotopowy jest... powiedziała do Jacka z pełnymi ustami.

Sal

Nie wiem, Doktorku. Kompletnie sie na tym nie znam. powiedziała zgodnie z rpawda.
Nadejscie Marshalla przyjęła z głosnym piskiem, skokiem z kanapy na pdołogę i wyrwaniem mu napoczetej czekolady z ręki.
Czekolada! pisnęła w euforii, pochłaniajac trzy kostki za jednym zamachem.

Marshall

- Boże... - uśmiechnął się Marshall. - Już wiem na co najlepiej podrywać kobiety - na czekoladę - powiedział wesoło i rzucił Jackowi batonika.
- A ty oddawaj moją czekoladę - powiedział wesoło do Polly, napoczynając inne słodycze.

- Wygląda na to, że jest sporo przydatnych rzeczy - uśmiechnął się wreszcie Jack, jedząc batonika.

Sal

Spadaj, mendo. Moge ci oddac wszystko, tylko nie czekoladę. powiedziala, pochłaniajac kolejne kostki.
Kinksi zmienili repertuar, wygrywając teraz wolne, chilloutowe "Sunny Afternoon".

Marshall

- Wszystko? - uśmiechnął się po swojemu Marshall, lecz zaraz zapytał poważnie - Jest tutaj gdzieś woda?

Nina

Jest cała łazienka z ciepłą, na dodatek woda...
Nina uśmiechnęła się przełykając kęs.
Prawie jak snickers. Mam nadzieję, ze te papierosy nie są jakieś rosyjskie...
Wyciągnęła papierośnicę z kieszeni i przyjrzała sie równemu rządkowi fajek.
Jest tu jakieś inne wyjście oprócz włazu?

Marshall

- Papierosy? - powiedział ze zdumieniem Marshall. - Jasna cholera, a ja od tygodnia nie palę... I teraz będzie mnie męczyć... - powiedział ze skwaszoną miną.