Gra LOST RPG

Troyon

- Właź - mruknął i sam wlazł do namiotu, padając na posłanie.

Nina

Wlazła również.
- Posuń się - rzuciła kulturalnie i usiadła obok niego.

Troyon

Posunął się grzecznie i zdjął buty. Potem wyłożył się na plecach i westchnął.
- Boże, jestem totalnie wykończony - poskarżył się.

Nina

- Możesz mi wierzyć lub nie, ale ja podobnie. Miło jest spać na kocu zamiast na liściach albo stole bilardowym - odparła, kładąc się na wznak i wzdychając głęboko.

Troyon

- Mam nawet kocyk - powiedział i przykrył ładnie Ninę.

Nina

[KOCYK **]
Na widok kocyka, bardzo się ucieszyła, bo każda Nina kocha kocyk.
Podciągnęła go prawie pod samą brodę i przysłoniła ręką usta, które rozdarło potężne ziewnięcie.

Troyon

- Kołysanki śpiewam tylko jak jesteś chora lub umierająca - zastrzegł, przewrócił się na bok i zamknął oczy. Było mu trochę chłodno bez kocyka, ale czego się nie robi dla bff.

Nina

- Właśnie miała o to prosić - mruknęła, lekko zawiedziona. - Ej, ale ty zmarzniesz bez kocyka - dodała sennie, zamykając oczy.

Troyon

- Jestem twardy - zaśmiał się i podłożył sobie ramię pod głowę.

Nina

- To może chociaż bajka na dobranoc? - nie poddawała się.

Troyon

- Była sobie mała, ruda Nina, która zmuszała dużego, biednego Murpha do wysiłku intelektualnego. Więc ją zjadł. Koooniec - przeciągnął.

Nina

- Murphy, serio... - parsknęła cicho. - To zaśpiewaj mi chociaż - nudziła. - Coś mi się od życia należy.

Troyon

- Ty słyszałaś jak śpiewam? - uniósł brwi. - Przecież ja moim głosem jestem w stanie ubić dziki po drugiej stronie wyspy.

Nina

- Spieeeewaj. Proszę - poprosiła słodko. - Słyszałam jak śpiewasz. Ładnie śpiewasz.

Troyon

- A zamkniesz się i dasz mi spać? - zapytał.