Gra LOST RPG

Nina

W ramach wiercenia się, obróciła się na bok i wtuliła plecami w Sawyera, rękę opierając na jego ręce, a drugą - zgiętą w łokciu podkładając sobie pod głowę.
Po raz pierwszy od jakiegoś tygodnia powoli zapadła w sen, nie martwiąc się tym, że rano ktoś przyjdzie i wywlecze ich siłą z klatek, grożąc przy tym bronią.

Sol

A Sawyer spał w najlepsze, jeszcze zanim zdążył sie wygodnie ułożyć.

Nina

Ogień sam z siebie przestał się palić i zrobiło się bardzo chłodno. Instynktownie się skuliła i wtuliła bardziej w osobę śpiącą tuż obok.

Troyon

[karl]Obudził się, wstał i odszedł od obozowiska. Chciał być sam.[/karl]

Nina

Zmarszczyła czoło, bo coś jej się przysniło. Coś do tego stopnia głupiego, że kiedy się przebudziła, już tego nie pamiętała. Z zamkniętymi oczami lekko się przeciągnęła i podniosła powieki. Cały czas odnotowywała przyjemny fakt, że do kogoś się tuli. Potem spojrzała na miejsce, gdzie kładł się spać Karl - w tym momencie było puste. Delikatnie podniosła się i rozejrzała wokoło. Chłopaka nie było nigdzie.
- Hej, Sawyer, wstawaj. Nie ma go.

Sol

Wymruczał tylko coś w stylu 'zostaw mnie, śpię' i spał.

Nina

Dotknęła sawyerowego łokcia i potrząsnęła jego ręką kilkakrotnie.
- Obudź się. Teraz - rozkazała stanowczo.

Sol

- Spadaj - mruknął.

Nina

Nie pomogło groźbą, to spróbowała prośbą, całując go krótko w usta.
- Sawyer, serio. Obudź się... - powiedziała z niepokojem.

Sol

Miał na końcu języka coś o jebanym Pickett'cie i co mu zrobi, jak jeszcze raz spróbuje go obudzić, kiedy uświadomił sobie, że Pickett raczej nie całował go na dzień dobry.
Otworzył powoli oczy.

Nina

- Karla nie ma - poinformowała go zwięźle, pochylając się nad jego twarzą. Przez jej głowę już zdążyło przepłynąć stado rozmaitych myśli, począwszy od tej, że Inni przypłynęli za nimi, zabrali Karla a teraz czają się na nich, skończywszy na tej, że chłopak w przypływie desperacji zabrał łódkę i wrócił na drugą wyspę.

Sol

- Może poszedł się odlać...

Nina

- I sika przez piętnaście minut? - zapytała retorycznie. - Może on tam wrócił? Przecież Ben... - urwała w połowie, pomna słów Juliet. - Jasna cholera.

Sol

- Co - Ben? I po cholerę miałby wracać?

Nina

- Nie po cholerę, tylko do tamtej dziewczyny... - wyjaśniła niecierpliwie. - Albo oni przypłynęli za nami... - dodała, sama ledwo nadążając za swoim tokiem myślowym. Nie miała zamiaru dodawać, że sama nie ma odwagi sprawdzić czy Karl albo Inni nie czają się gdzieś w krzakach.