Gra LOST RPG

Sol

- Dean, mam pomysł - stwierdził, wywracając oczami. - Idź do siebie, poucz się tabliczki mnożenia, zacznij liczyć warchlaki i daj mi spokój?

Nina

Mój pomysł jest zdecydowanie lepszy - jak zawsze. Sammy, prześpisz całe życie, do cholery.

Sol

- Więc prześpię, a ty co będziesz wtedy robił? - zmrużył oczy, uśmiechając się po swojemu. - Zaliczał wszystkie dziewczyny po kolei?

Nina

Nie mam pojęcia skąd ci to przyszło do głowy. zrobił niewinną minę. W każdym razie COŚ tam będę robił. O wiele lepszy sposób na życie, Sammy.

Sol

- Idź się cieszyć swoim sposobem na życia - odparł. - Pogadamy za dwie godziny.

Nina

Łamiesz mi serce. powiedział z ironią i rzucił z rozmachem trzymaną w ręce poduszkę na twarz brata. Któregoś dnia prześpisz coś ciekawego. rzucił lekko, prostując się.

Sol

- Niech to tylko nie będzie prezentacja twojej kolejnej dziewczyny, bo nie zasnąłbym już nigdy - rzucił z przekąsem, podkładając sobie poduszkę pod głowę.

Nina

Obawiałbym się raczej, że możesz przespać swoją jedyną. odparł słodko i wyszedł z namiotu.
[wychodzi: Dean]

Sol

Mruknął coś niecenzuralnego w odpowiedzi, układając się wygodniej na posłaniu i próbując ponownie zasnąć.
Oczywiście - co było do przewidzenia - nie mógł. Mamrocząc pod nosem, pozbierał się w całość i wyszedł z namiotu.

[wychodzi biedny mały sammy]

Sol

[przychodzi sammy]

Wszedł do namiotu i usiadł pod ścianką, po raz enty żałując, że z jego laptopa została tylko klapa.
Z drugiej strony, i tak by tu nie działał.
Wziął pierwszą lepszą książkę i zaczął czytać.

Sol

Książka skończyła sie zdecydowanie szybciej, niż powinna, biorąc pod uwagę jej grubość. Sammy westchnął męczeńsko, zastanawiając się, co mógłby zrobić i którą z kolei laskę podrywa jego brat, po czym podniósł tyłek i poszedł na agorę.

[wychodzi sam]

Nina

[przychodzi: Dean]
Sammy'ego nie było, co Dean powitał szerokim uśmiechem. W zasadzie nie miał dobrego pomysłu, a to do czego doszedł po czterdziestu godzinach 'na nogach' bylo cholernie dziecinne. Podziękował w duchu Sammy'emu, że zawsze ścielił swoje łóżko, odrzucił koc na bok i rozsypał po posłaniu sporo piasku, w tym trochę mokrego z zewnątrz namiotu - w sam raz żeby go wyczuć kiedy się człowiek położy i w sam raz, żeby się zdenerwować. Właściwie Dean zrobił z posłania Sammy'ego drugą plażę. Przykrył je kocem starannie, żeby wyglądało jakby nikt go nie ruszał, uśmiechnął się pod nosem i wyszedł z namiotu.
[wychodzi: Dean]

Sol

[przychodzi sammy]

Ściągnął z siebie koszulkę i rzucił obok, z zadowoleniem myśląc, że zaraz położy się i zaśnie. Sam uwielbiał spać.
Szybkim ruchem odsunął koc, położył się na posłaniu i podskoczył.
- Co, do cholery...? - mruknął do siebie, otrzepując nagie plecy z piasku i uważnie patrząc na posłanie. Było zbyt ciemno, więc przesunął po nim ręką i poczuł piasek - trochę mokrego i trochę suchego.
Zmrużył oczy, domyślając się, kto mógł być aż takim żartownisiem, żeby mu to zrobić. Z planem w swojej mądrej główce ruszył w kierunku namiotu brata.

[wychodzi sammy]

Sol

[przychodzi i wychodzi sammy]

Wszedł do namiotu i wziął jedną z czystych koszulek. Ubrał ją i z ciekawości odkrył posłanie.
- Cóż, wczoraj to wyglądało lepiej niż dzisiaj - stwierdził, krzywiąc się. Postanowił, że weźmie to wszystko i wypierze. Wziął więc i wyszedł.

Sol

[przychodzi i wychodzi sammy]

Przyszedł do namiotu i rozejrzał się po nim. Z walizki wyciągnął pistolet, sprawdził, czy jest naładowany i założył go sobie za pasek od spodni*. Następnie wziął plecak i zapakował do niego najpotrzebniejsze rzeczy, po czym poszedł na umówione miejsce.

* kto oglądał spn, to wiek jak sam sobie wsadza ten pistolet za pasek *.*