Gra LOST RPG

Wilk

- Nie, dzieki. Jestem jeszcze w stanie zrobic to samodzielnie.
Zdjal powoli t-shirta i polozyl sie na poslaniu.
- No, pokaz co potrafisz...

Sal

Zabrzmiało, jakbym była jakąs pieprzoną dziwką. zauważyła Polly, zbliżając się do Simona.
Mam na tobie usiąść, czy peszy się tak bliska obecnosc cholernie pociągajacej kobiety? spytała zaczepnie.

Wilk

- Nie jedna kobieta na mnie siedziala. - odparl ledwo tlumiac smiech.
--Ten dzien moze sie okazac wcale nie taki zly...--

Sal

Polly uśmiechnęła się i zebrała włosy nad karkiem, po czym usiadła okrakiem na Simonie. Zgarbiła się i położyła dłonie na jego łopatkach i, okrężnymi ruchami, zaczęła masować całe jego plecy.
Zdajesz sobie sprawę z tego, ze jesteś cholernie spocony? spytała, nie rpzerywajac delikatnego masażu.

Wilk

Odruchowo napial miesnie, gdy zimne dlonie Polly dotknely jego ciala. Po chwili jednak masaz zaczal przynosic ulge i przyjemnosc.
Simon zamruczal przeciagle.
- Nagle zrobilo sie tu cholernie goraco...

Sal

Polly uśmiechnęła się do siebie, zjeżdżając dłonmi w okolice lędźwiowe Simona.
Gorąco?

Wilk

Simon mruknal tylko z aprobata. Gorace uda Polly obejmujace jego boki byly delikatnie mowiac milym uczuciem. Jeszcze przyjemniejszym niz sam masaz.
Nagle po jego umysle zaczely latac najdziksze mysli.

Sal

Mruczysz jak jakiś kot, facet.
--Kot? Raczej tygrys-- pomyślała Polly, powracajac dłońmi na ramiona mężczyzny.

Wilk

- Zapomnialas dodac zadowolony kot - powiedzial cicho kladac nacisk na epitet.
- Moge przestac, jesli cie to peszy.
Usmiechnal sie blogo.

Sal

Peszy? Nazwałabym to inaczej, facet
Polly była wyraźnie w swoim żywiole. Powoli rozmasowywała skórę na jego plecach, zjeżdżając to niebezpiecznie nisko, to znów pretensjonalnie wysoko.

Wilk

Simon usmiechnal sie jeszcze szerzej czujac jej dlonie wsuwajace sie co chwila lekko pod pasek jego spodni.
- Tak? A jak jesli mozna sie spytac?

Sal

Polly pochyliła się lekko, trzymając ręce na jego ramionach.
A jak myślisz? spytała.

Wilk

- Jakos nie potrafie w tym momencie myslec... - wymruczal Simon.
Ten wieczor byl coraz ciekawszy.

Sal

Polly zaśmiała się cicho, podniosła się i zjechała rękami odrobinę niżej, ciekawa reakcji mężczyzny.
--Cholera, to musi ciekawie wyglądać z boku. Cycata panna siedzi okrakiem na obolałym pseudowodzu i rozmasowuje mu plecy. o ile pelcy znajdują się pod cholernymi spodniami--

Wilk

Simon drgnal lekko, ale nic nie powiedzial. Cokolwiek Polly chciala teraz zrobic, nie mial zamiaru jej powstrzymywac. Przesunal sie tylko lekko w bok gdyz sprzaczka od paska nagle dziwnie zaczela go uwierac.