Gra LOST RPG

Scheat

W życiu nie zwróciłaby na to uwagi, gdyby nie Simon, tak wyraźnie chciał odwrócić jej uwagę od zdjęcia leżącego na podłodze.
Co tam masz?
Zdjęcia? Żałuje, że moje nie ocalały.
Wypaliła zanim zdążyła ugryźć się w język.

Wilk

--Cholera, na kieszonkowca sie nie nadaje--
Szybko schylil sie i porwal zdjecie. Machnal reka niby to od niechcenia i wepchnal je do kieszeni.
Usiadl na skraju poslania i odgryzl kawalek ryby.
- Usiadziesz? - zapytal z pelnymi ustami.

Scheat

--Nareszcie--
Padała z nóg.
I co teraz zrobicie? Idziecie jej szukać?
Popatrzyła na niego z ukosa.
--No co, jak przywódca, to.. przywódca--

Wilk

- Na to wygalda... Jednak nie mamy zadnych sladow. Najpierw rozprawimy sie z wlazem.
I co potem? A jesli za wlazem nic sie nie kryje? Ona moze byc juz martwa.
Simon prubowal odrzucic te ponure mysli i skoncentrowac sie na rybie.

Scheat

A ten właz... Nic nie mówiliście. Jak chcesz się z nim rozprawić?

Wilk

- Nie mam pojecia...
Simon zamyslil sie na chwile.
- Trzeba sprawdzic ten kabel. W koncu musi dokads prowadzic.

Scheat

A.. nie wiem, czy warto pytać.. pokażesz mi ten właz?
Trochę beznadziejne pytanie, Simon w całej swej nagłej opiekuńczości pewnie wbił sobie juz do głowy, że wątłym francuzkom do dżungli wstęp wzbroniony.[/i]

Wilk

- Jak chcesz - powiedzial obojetnie - Ja nie moge ci nieczego zabronic. Zginiesz, twoj problem.
Wepchnal do ust kolejny kawalek ryby.

Scheat

Śmieszne, wiesz..
Nie mówię, żeby tam lecieć zaraz, dzisiaj, po nocy.. zresztą ja teraz idę spać i sobie to zaknotuj kolego, tylko się pytałam, bo cholera nawet nie wiem jak to coś wyglada.
Wstała.
To się namyśl, jeszcze tu wrócę cię pomęczyć.
[Wychodzi: Florence]

Sal

[Przychodzi: Polly]
Wbiegla do jego wnęki, krztusząc sie zalegajaca w gardle ością.
Jeszcze nie wyszliście, nie, facet? upewiła się, chcoiaż widok Simona siedzacego na swojej półce skalnej wyraźnie wskazywał an to, ze nie, jeszcze nie.

Wilk

Simon spojrzal na Polly nieco nieprzytomnym wzrokiem. Wygladal nienajlepiej, podrkrazone, pzrekrwione oczy, potargane wlosy i niechlujny zarost. Wygladal conajmniej jak wloczega... albo rozbitek.
Podniosl sie i ziewnal bez przekonania.
- Najwidoczniej nie... - mruknal pzeciagajac sie.
Syknal z bolu. Plecy wciaz bolaly.

Scheat

Ja widzę spotkanie na szczycie.
O mały włos, a wpadłaby na Simona, naprwadę niewiele widziała, a on zlewał się z otoczeniem.
No dobra, nie widzę, ale słyszę.
Widział ktoś moje okulary?
Spytała bezradnie patrząc na towarzyszkę właściciela wnęki.
--To Polly jest przecież.. chyba...--

Wilk

- Nie wiem, mozesz poszukac...
Simon nagle zdal sobie sprawe ze swojej glupoty i zaklal pod nosem. Rozgladnal sie uwaznie po swoim lokum.
- Jakos ich nie widze.
Przetarl oczy i ziewnal po raz kolejny.

Scheat

Moze cię to zdziwi, ale ja też nie, ale dzięki za dobre chęci.
Miała nadzieję, że nie zauważył morderczego spojrzenia jakie mu rzuciła, zresztą podobno krótkowidzę mają łagodny wzrok.. spojrzenie.. no jakoś tak cholera!
Wpadła w półkę skalną.
--Nareszcie, cały ranek sobie na to zarabiłam--
I wyszła w miarę pewnym krokiem.
[Wychodzi: Florence][/i]

Sal

Spojrzała nieobecnym wzrokiem na Florence, która szukala swoich szkiełek. Potem przeniosla wzrok na Simona, którego najwyraźniej bolały plecy.
Wygladał swoją droga jak siedem nieszczędęc - poobijany, z przekrwionymi białkami i workami pod oczami. Polly pokręciła głową i podeszla do niego.
Stary, moze zostań, co? Cholera, wyglądasz jak jakiś pieprzony topielec.
Usiadła obok niego.
Dawaj te twoje biedne plecy, obiecałam ci masaz, nie?