Gra LOST RPG

Scheat

Czekaj!
Idę z tobą!Była niespokojna..
[Wychodzi: Florence]

Alex

Miała teraz doskonałą okazję do zemsty na Brianie .
Jednak nie wykorzystała jej . Zrobiła coś co było do niej niepodobne . Odpuściła .
Książka , którą przyniosła Florence była w mniemaniu Al beznadziejna . Zero akcji .
--Ciekawe gdzie poniosło nasze pielęgniareczki ? -- pomyślała znudzona Alex i wyszła z namiotu w poszukiwaniu " wrażeń " ( Tongue out (1)

)
[Wychodzi Alex]

Goku

Brian obudził się...Zauważył że nikt już go nie pilnuje...Praktycznie miał wolną drogę ucieczki ale...wstrzymał sie...Stwierdził że znowu wszyscy przestaliby mu ufać (skoro i tak jeszcze nie zaczęli)...

Alex

Wróciła . Spojrzała na Briana , który już nie spał .
I co kotku , nie dałeś nogi ? Dziwne ... Miałeś doskonałą okazję . Jednak chyba masz coś z głową wysyczała .
Brian był doskonałą osobą na , której mogła się wyżyć .
" Prześladowanie " go sprawiało jej przyjemność .
Zgłodniała .
[Alex wychodzi]

Goku

Brian wciąż leżał przywiązany...Wszyscy całkowicie o nim zapomnieli...

Goku

Brian rozwiązał ręce i nogi...Minęły dopiero trzy dni a czuł się jakby minął prawie miesiąc...Przez te trzy dni wyzdrowiał i odzyskał pamięć...Postanowił sprawdzić co się dzieje w innych częściach jaskini...

[Wychodzi:Brian]

Sal

[Przychodzi: Polly]

We wnece nie było śladu po owym tajemniczym facecie i, szczerze mówiąc, Polly miała daleko to, co sie z nim dzieje.
Rzuciła torby i plecak na ziemię i popchnęła je pod ścianę skalną. Przez chwilę przecierała puchar rękawem jakiejś zapomnianej bluzy, potem oparła się o ścianę, chwyciła mapy, wyjęła z torby to, co przed katastrofą było oówkiem (--Cholera no, wązne, ze pisze--) i zabrała się za rozwiązywanie równań.

Sal

Siedziala nad tymi mapami od ponad godziny. Głowa ciążyła coraz bardziej, oczy zamykały sie same.
W pewnym momencie po prostu straciła kontakt z rzeczywistoscia i zasnęła na siedzaco, z podkulonymi kolanami i mapami w ręce.

Sal

Obudził ją ból w plecach.
Zauważyła, ze ostatnio częsciej niz cokolwiek innego budzi ją ból, tudzież szczypanie, tudzież inna cokolwiek nieprzyjemna rzecz. Swoją drogą nic dziwnego, ze plecy bolały jak cholera - oparła się o ten kawałek ściany, w którym pełno jest swego rodzaju ubytków i ostrych kantów.
Mogła być najdalej trzecia w nocy; słyszała jeszcze Florence tłukącą się w ich pralni (--Miałyśmy cos przeciez ugotowac, cholera no.--, przypomniała sobie) i kilka osób rozmawiajacych sennie, chrapanie Scotta (--Nie, cholera, nie Scotta. Steve'a. Scott został na plaży--), a poza tym - głównie ciszę. A ona przespała może ze trzy godziny (--Zakładajac, że zasnęłam około cholernej północy--), na dodatek w tak niewygodnej pozycji, że nawet jogiście byłoby cholernie niewygodnie.
Spojrzała na ułożone na kolanach mapy i schowała je do plecaka. Napiła się wody z butelkii, przetarła oczy wierzchem dłoni i wstała, zabierajac po drodze papaję.
[Wychodzi: Polly]

Sal

Polly weszła do swojje wnęki i rzuciła okiem na stertę brudnych ciuchów pietrzących się w kacie.
--Wypiorę jak wrócę-- zdecydowała, chwytając ręcznik, spodnie od dresu i bluzkę na ramiaczkach. Rozejrzała się jeszcze po jaskini, jakby bała się, że gdzieś tutaj może krązyc szaleniec z bronią, gwałciciel nieletnich swinek morskich albo fanatyczny katolik. I wyszła.

[Wychodzi: Polly]

Wilk

[przychodzi: Simon]

Simon wszedl do srodka razem z Pauline.
Ktos na pewno wie. W koncu nie maskotki, ani nawet Inni nie mogli tego wlazu zbudowac.
Podrapal sie po zarosnietej brodzie w zamysleniu.
To pokaz mi te mapy...

Sal

[Przychodzi: Polly]

Przyklękła przy swoim plecaku i wyjęła z niego rysowane ręcznie mapy. Przez chwilę przeglądała je, jakby sprawdzajac, czy niczego nie pominęła, po czym podała je Simonowi.
Są na tym cholerstwie jeszcze napisy po francusku. poinformowała go.

Wilk

Simon wzial de reki papieru i zaczal je przegladac w skupieniu.
Gdzie sa te wspolrzedne? zapytal w koncu po dluzszej chwili milczenia.

Sal

Polly pokazała mu liczby na brzegach kartek.
Wiesz, co mnie jeszcze w tym cholerstwie dziwi? Te napisy, te po francusku, to jakaś chrzaniona piosenka o mrozu i słoneczku. A ta mapa przedstawia dorgę do... czekaj... Florence rpzetłumaczyła to jako Ciemne Terytorium. Polly położyła łokiec na ramieniu Simona i pochyliła sie nad mapami. Myśle, ze tam może być coś ważnego.

Wilk

--Ciemne Terytorium?--
Nie wiedzac czemu, Simonowi nagle przypomnial sie Wladca Pierscieni. Zaczal studiowac mape dokladnie marszczac przy tym czolo.

[Sal, moglabys napisac jeszcze co zaznaczone jest na mapie? na zdjeciach na lostpedii niewiele widac. i czy te liczby to te same co na wlazie?]