Gra LOST RPG

Sal

Claire zmarszczyła brwi.
--Dharma?--
Przez głowę przeleciało jej kilka skojarzeń - damskie imię, nazwa jakiegoś stowarzyszenia, alkoholu, firmy.
Cokolwiek to było - martwiło ją.

Orick

Charlie uciszył się po minucie. Znów zasnął. Tym razem chyba na dobre, bo nawet po dwudziestu minutach się nie poruszył, nie licząc rytmicznego unoszenia się klatki piersiowej

Sal

Claire oparła się o ścianę.
Była zmęczona. Powieki same opadały, głowa kiwała się na boki, a brzuch dawno tak nie ciążył.
Przymknęła oczy. --Na chwilę.--
Po kilku minutach spała w pozycji tak niewygodnej, jak to tylko mozliwe.

Orick

Zaczął się kolejny dzień. Charlie z ulgą odnotował, że mijający tydzień był wyjątkowo... Spokojny. Żadnych Miśków, innych, kłopotów Claire, Luke'a...
Ziewnął potężnie i wstał. Nadgryzł resztkę owoca i wyciągnął jakieś czasopismo muzyczne, które znalazł niedawno.

Sal

[przychodzi: claire]

Charlie siedział zaczytany w jakimś czasopiśmie. Najprawdopodobniej nie zwróciłby uwagi nawet wtedy, gdyby cudem ocalały Elvis zaczął wywijać przed nim bioderkami.
Zapukała delikatnie w sciankę skalną.
Można?

Orick

Na dźwięk jej głosu Charlie natychmiast poczuł coś na kształt zimnego, ale jakże przyjemnego prysznica. Odrzucił gazetę i spojrzał na nią z uśmiechem.
Oczywiście! Jak się czujesz?

Sal

Claire uśmiehcnęła się i rzuciła, utartą już, frazę:
Bardzo w ciąży, dzięki.
Usiadła obok niego, opierajac plecy o ściakę i kładąc dłonie na brzuchu.
Co czytałeś? spytała z zainteresowaniem.

Orick

Jakąś muzyczną gazetę... sprzed trzech tygodni.Żadnej wzmianki o Driveshaft Wyszczerzył ząbki i podał jej owoca Głodna? Zapytał, samemu zabierając innego

Sal

Dzięki Claire przyjęła owoc i przetarła go rękawem.
Pewnie teraz musi być wokół was szum, co? Lider zniknął. powiedziała, odgryzajac kawałek owoca.

Orick

Charlie wzruszył ramionami Nie wiem. Zapewne Polly zajmuje się Simonem, gdzieś w dżungli Zaśmiał się i spoważniał. Masz jakieś plany co do dzisiejszego dnia?

Sal

[Claire pokręciła głową.
Głownie siedzenie przy ognsku. A czemu?

Orick

Charlie uśmiechnął się lekko, odgarniając włosy, które opadłu mu na twarz.
Były zbyt długie.
Bo ja wiem... Myslałem, że znów ci poopowiadam bajki, lub coś Wzruszył ramionami. Nerwowo nadgryzł owoc.
Kiedyś takie zaproszenia wydawały mu się normalne. Teraz wydawały mu się propozycjami matrymonialnymi.

Sal

Claire uśmiechnęła się.
To słodkie, wiesz? powiedziała, przekrzywiajac lekko głowę.
Charlie był kochany. Naprawdę. Poświecał jej dużo czasu i traktował jak kobietę, nie jak chodzaca pułapkę biologiczną.

Orick

Charlie znów wyszczerzył zęby. Czuł, ulgę, że nie zgnoiła go, nie zmieszała z błotem, nie rabnęła w nos ani nie groziła pistoletem, jak miała to w zwyczaju choćby Polly.
Wiem, że słodkie Uśmiechnął się szelmowsko I wiem, że nie możesz za daleko ruszać. Ze spaceru nici, ale zawsze możemy pogadać... znowu Zachichotał Jak przez cały ubiegły tydzień. Problem w tym, że dopiero po południu - Za chwilę będę musiał skoczyć nazbierać owoców, bo populacja wyspy umrze beze mnie z głodu. Taka dola bohatera Westchnął teatralnie.

Sal

Claire uśmiechnęła się.
Już dawno zauważyla, ze Charlie uwielbia uwypuklać swoje zaśługi dla społęczności, zwłaszcza przy niej. Zupełnie tak, jakby starał sie zrobić na niej wrażenie.
Bez ciebie chyba padlibyśmy z głodu powiedziała wesołym, odrobinę zaczepnym tonem.[/i]