Gra LOST RPG

Sal

Spojrzała na Ninę.
Hej, ja tu ejstem, lalka. Jeszcze nie znalazłam czapki niewidki, cholera jasna.

Nina

[napisało mi się za późno Wink (1)

]

Sal

[zauważyłam xP]

Polly wstała. Musiała się czymś zajac, zapomnieć o dziecinnych wrzaskach przed jaskinią (--Mam nadzieję, ze nikt ich, psia mać, nei słyszał--).
Chodź, lalka, przeszukamy rzeczy tego.... nazwanie go skurwysynem byłoby obraza dla wszystkich prozadnych skurwysynów, cholera jasna.
Polly ruszyła do wnęki Luke'a.
[Wychodzi: Pauline]

Nina

Nina wyszła bez słowa za Pauline. Miała cholerną i stuprocentową rację.
[wychodzi: Nina]

Scheat

Nadal siedziała przy biednym umarlaku.
--chyba zasnął--
Oparła się o ścianę, wzięła pierwszą porcję wikliny i zaczęła sobie wyplatać, w sumie lepszych zajęć nie było.

Scheat

Charlie zasnął..
Siedziała i patrzyła na stos koszyków, które w tym czasie wyplotła.
--jaka nuda--
--Cholera..--
Polly i Nina były chyba w jaskini głównej, z tamtąd dochodziły ich głosy...

Orick

Charlie obudził się tak nagle, jak nagle zasnął.
Spoglądał w tepo sufit. Zaciskał nerwowo pięści i dusił płacz.
To była jego wina... Po co on ją brał na spacer? Po co?
I zdrada Luke'a... Przecież pomógł mu się pozbyć nałogu! Luke był osobą, której można było zaufać!
Westchnął głośno i rozejrzał się wkoło.
Florence?

Nina

Hej, Charlie, obudziłes się? zapytała łagodnie żeby go nie przestraszyć. Florence poszla gdzies z Polly, jesteś skazany na moje towarzystwo. Chcesz się napić?

Orick

Charlie spojrzał na Ninę.
Jakieś wieści o Claire? Zapytał cicho, spoglądając na nią z nadzieją...
Niech powie, że już wróciła... Ze ją opdbili... cokolwiek!

Sal

[Przychodzi: Polly]
Charlie siedział obok Niny i pytał ją, czy wiedza już coś o Claire.
O, zdecydowałeś się jednak ożyć, facet? Polly weszła do jego wnęki i uśmiechnęła się blado. Charlie przeniósł na nia pytajace spojrzenie. Facet, słuchaj, jeszcze jej nie znaleźliśmy. Wyruszamy jutro, o pieprzonym brzasku, i obiecuję ci, że ją odbijemy.
Kiedy tak na niego patrzyła, odzywało się tłumione dotychczas poczucie winy.

Orick

Charlie mruknął coś niewyraźnie. Tępo spoglądał w swoje dżinsy.
Musi cos zmienić. Nie może tu stać bezczynnie... Ba, właściwie to bezczynnie leżeć.
Mogę iść z wami? Zapytał stanowczo i głośno, spoglądając na Pauline.

Cahir

[Przychodzi: Steave]
Wszedł do wnęki Charliego "bez pukania". Gdy zobaczył że ten jest przytomny, zapytał: Jak się czujesz? Wydawało mu się, że to zbyt proste pytanie, ale nic innego nie umiał powiedzieć.

Sal

Polly spojrzała na Charlie'ego.
Stary, wiem, że chciałbyś dokopać temu skurwielowi, ale zrozum - dopiero co zdjęlismy cię z drzewa. CHolera jasna, gdybyśmy cię nie znaleźli, nie siedziałbyś tutaj i nie rozmawiał z nami, do jasnej cholery! Lepiej będzie, jak zostaniesz, poukładasz jej pieprzone bagaze, przygotujesz coś na jej powrót.

Orick

Charlie spojrzał na nią jak na wariatkę.
Tak. A potem będziecie mówić oi mnie jak o tchórzu, damskim bokserze i to wszystko MOJA WINA? Spojrzał na nią gniewnie Ja MUSZĘ iść z wami.

Sal

Polly przyklękła przy Charlie'em.
Zamknij się, jasne? Jeśli to jest czyjakolwiek pieprzona wina, to tylko i wyłącznie moja, rozumiesz?! Nie idziesz, do jasnej cholery, po prostu nie idziesz. Nie pozwolę żeby coś ci się stało, zrozumiano?!