Gra LOST RPG

Sal

Zamknijcie sie, dobra? warknęła w ich kierunku, odwracajac głowę w tył. Chodzmy w koncu.

Nina

Kiedy pierwszy szok minął, to ona miała ochotę się zatrzymac, usiąść pod drzewem i umrzeć, albo chociaż rozpłakać się. Mimo wszystko jednak, szła sztywno czując, ze jej niedobrze.

Wilk

Zignorowal uwage Sawyera i ruszyl pewnym krokiem przed siebie.

Sol

- Zwolnij! - rzucił po kilku minutach do Simona, który zdążył ich nieco odstawić.

Sal

Ruszyła za Simonem, nadal starajac sie trzyamc mozliwie najblizej Niny i wspierac ją duchowo w sposob telepatyczny.

Wilk

Normalnie dalej narzycalby swoje tepo, ale musial wziac pod uwage, ze jeden czlonek ekipy jest wyjatkowo roztrzesiony. Zwolnil nieco kroku nie odwracajac sie.

Sol

Prychnął, mrużąc oczy, wyjątkowo zadowolony z faktu, że tym razem Simon nie zamierza się kłócić i udawać niekwestionowanego i niezwyciężonego przywódcę, który całą resztę ma w dupie.

Wilk

Uslyszycie cos, uciekajcie. poradzil pomny na ostatnie spotkanie z Maskotka.

Sol

- Nie zamierzasz nas bronić do ostatniego tchu, stając dzielnie oko w oko z niebezpieczeństwem? - zakpił.

Wilk

Juz raz to zrobilem. Na dzisiaj wystarczy.

Nina

Jesli jeszcze teraz miałaby 'coś' usłyszeć, nie była pewna czy dałaby radę puścić się pędęm przed siebie, czy instynkt samozachowawczy by ją zawiódł. Skrzyżowała ręce na piersiach, rozcierajac przedramiona i nie zwalniając i tak już nie najszybszego kroku.

Sol

- Czyli nasza ostatnia nadzieja upadła.

Sal

Sawyer, przymknij się, do cholery warknęła w stronę mężczyzny. Nie miała humoru na wysłuchiwanie utarczek slownych miedzy nim a Simonem i szczerze wątpila w to, zeby ktokolwiek inny miał.

Sol

Obrzucił ją obojętnym spojrzeniem i - o dziwo - nie odezwał się.

Wilk

Szedl dalej w milczeniu od czasu do czasu zatrzymujac sie by reszta mogla go nadgonic.