Gra LOST RPG

Sal

Cholera jasna zaklęła pod nosem, przeskakując jakiś korzen. Nie widziala sensu w szalenczym biegu przełajowym. Najmniejszego.

Nina

[Już? O.o]
Nie zdążyła nawet sięgnąć ręką za pasek, co dopiero mówić o wyciągnięciu broni. Ktoś - ten sam który zarzucił jej tą śmierdzącą szmatę na głowę - skutecznie unieruchomił jej ręce i zakneblował, zanim krzyknęła. Poczuła jak jej serce przyspiesza bieg, nie była w stanie się obronić w jakikolwiek sposób, prosiła tylko Boga, czy jakiekolwiek bóstwo, żeby nie strzelili jej w łeb.

Sol

- Hej, tropicielu, może byś przynajmniej trochę zwolnił i powiedział nam, co wiesz? - warknął, nieco zirytowany. - Chciałbym przypomnieć, że teraz jesteśmy drużyną, jeśli wiesz, co to znaczy.

Wilk

Nie mial najmniejszego zamiaru zwolnic. On dotrzymywal slowa. Nie prosil nikogo by z nim poszedl. Rownie dobrze mogl zatrzymac tatuska samopas.

Sal

Za chwilę będe zmuszona cie zastrzelić poinforowała go lojalnie. Mozesz podac mi jeden pieprzony pwood, dla ktorego pędzimy jak wielbląd z bieugnką?

Wilk

Dwa powody. Po pierwsze slonce zachodzi, po drugie jestesmy na terytorium Maskotki. Jeszcze jakies pytania?

Sal

Chodizlo mi raczej o odpowiedz w stylu 'och, kochanie, znalazłem sliczne slady w slicznym piasku, przyspiesz biegu" parsknęła.

Sol

- Tak, myślisz, że lufa pistoletu wsadzona w odbyt przebije się na przód, czy nie? - warknął.

Wilk

Co, zmeczony? zapytal wesolo zerkajac przez ramie.

Sol

- Twoim towarzystwem - odparł. Nie miał nawet zadyszki, niemniej jednak, wcale nie miał ochoty na zabawę w Alicję w Krainie Czarów.

Sal

Zamilkla, skupiajac sily woli na powstrzymywaniu checi przestrzelenia tyłka Simona.

Wilk

Wiec sie zamknij. Oszczedzaj oddech.
Przystanal na chwile, odnalazl trop i popedzil dalej.

Nina

[nar]Szliscie, a własciwie pędziliście, przez dżunglę juz jakiś czas, zdązyło się porządnie sciemnić. Żeby isć dalej, musieliscie zapalić pochodnie. Po trzech, moze czterech godzinach, myśliwy Simon wraz z zirytwanymi do granic możliwości Polly i Sawyerem dotarli na polankę, gdzie slady Mike'a się urywały.[/nar]

Sol

- I co teraz, wodzu? - zapytał sarkastycznie, opierając się o drzewo.

Wilk

Simon nie zwlekajac zaczal buszowac po polance z pochodnia tuz przy ziemi. Nigdzie nie bylo widac sladow.
Zaklal pod nosem.