Gra LOST RPG

Sal

Łóżko dwupiętrowe i coś, co ma zapewne udawać okno. W ciagu dnia świeci za nim sztuczna lampa, w nocy pojawiają sie lampki, które maja - podobno - imitować gwiazdki.
nie zwracacie uwagi na stojącą z boku, dużą szafe na ubrania, na dosć kcizowate obrazki wiszac na scianach. Liczy się tylko świeza, wygodna, miękka pościel, na którą mozecie w każdej chwili paść i zasnąć.

Nina

[przychodzi: Polly, Nina]
Jezu. Łóżko! krzyknęła Nina i pognała w tamtą stronę. Niewiele myśląc rzuciła sie na dolne poslanie. Pachniało jakąś tanią wodą kolońską, więc jak przypuszczała ten koleś musiał tu spać. Przekręciła sie na plecy i powiedziała głośno.
Miękko. Kocham ten bunkier.

Sal

Uwaga, skaczę! ostrzegła ją Polly i wskoczyła na łóżko, miażdżąc przy tym Ninie uda. Wgramoliła się na miejsce przy ścianie i wtuliła głowę w poduszkę.
Ja sie stad nie ruszam. zapowiedziała z uśmiechem.

Nina

Aa! krzyknęła dusząc się ze śmiechu. Ja też nie. Możesz krzyknąć Marshallowi albo Jackowi, żeby wcisnęli przycisk, mu urządzamy strajk łóżkowy. Jak John Lennon i Yoko Ono. Co ty na to? zapytała moszcząc sobie głową wygodne wgłębienie w poduszce.

Sal

Jestem za, do cholery.Tak bardzo za, że bardziej już sie chyba nie da. Jestem najbardiej 'za' kobietą na całym tym pieprzonym globie. powiedziała, rpzewracając się na bok i uśmiechajac się szeroko.

Nina

Gorzej będzie, jak Marshall się zbuntuje i nie będzie nam donosił żarcia ani picia. Jack nie moze chodzić, więc sobie tu zdechniemy. powiedziała wesoło. Proponuję najpierw znaleźć ten alkohol i schowac pod poduszkę... dodała i rozesmiała sie głosno.

Sal

Położy się Jackowi tacę na głowie, będzie raczkował. owiedziała z pełnym przekonaniem, moszcząc się wygodniej na poduszce.

Nina

Albo na plecach, zeby juz mu nie utrudniać. Jako lekarz nie może nas zagłodzić na śmierć. dodała i przekręciła się na bok. Podetkneła rękę pod poduszkę i powiedziała Ten bunkier to narazie najlepsze co nam się tu przydarzyło, nie? Choć na początku kiedy zobaczyłam tego faceta celującego w ciebie i Jacka miałam całkiem inne zdanie...

Sal

Na wspomnienie incydentu z Wariatem, Który Spieprzył, Polly aż sie wzdrygnęła.
Cholera, nie mów mi o tym świrze. Nie teraz, kiedy - po raz pierwszy od miesiąc,a do cholery - lezę w ŁÓŻKU, z łbem na PODUSZCE i mam wrazenie, ze wracam do normalnosci, okej?

Nina

Nina uśmiechnęła się. Jasne kobieto. Szkoda ze nie mają tu telewizora... albo radia chociaż. Moze być już nawet adapter powiedziała wolną ręką kręcąc pasemko włosów wokół osi palca.

Sal

Hej, rpzeciez adapter jest. W salonie. Nawet płyty mają! przypomniała sobie Polly. Podniosła się gwałtownie, tak, że zaliczyła głową uderzenie w szkielet górnego łóżka.
Ałć!

Nina

Uważaj bo mi się tu zabijesz i będe musiała z niezywą Pauline w łóżku strajkować. Ani pogadać ani nic... powiedziała wesoło. Kochane łóżeczko, trudno mi cię opuszczać, ale Polly, idziemy zobaczyć jakie nasz znajomy ma tu płyty??

Sal

Polly roztarła miejsce, którym uderzyła w łóżko powyzej i kiwnęła głową.
Wyłaź, kobieto. Od wieków nie slyszałam normalnej muzyki. powiedziała, przeskakujac przez Ninę i stając na podłodze sypialni.

Nina

Nina zaczęła gramolić się z łóżka. zapomnij ze wrócę na noc do jaskiń... Dzisiaj śpię w tym oto łóżku nie ważne czy sama, czy z wami wszystkimi naraz plus resztą populacji. Zamawiam ta poduszkę. powiedziała stając na podłodze. Idziemy.
[wychodzi: Polly Nina]
[zaprowadzisz je Sal do adaptera??]

Nina

Nina o mało nie zabijajac się na zakrętach wbiegła do sypialni i rzuciła się na dolne łóżko.
Zajęęęęte!! zawołała tryumfalnie. Teraz juz moze jej naskoczyc.