Gra LOST RPG

Troyon

Wziął figurkę również bez słowa i rozbił ją na krześle. Chwilę przyglądał się woreczkom, aż wreszcie podniósł jeden i zważył w dłoni. Z miną, która mówiła o morzach smutku i innych pierdołach, przygotował strzykawkę i podszedł do biednej, małej, konającej Libby by podać jej środek przeciwbólowy.

Nina

Stała przy drzwiach, z ramionami skrzyżowanymi na piersiach, nie odzywając się, tylko śledząc ruch tłoka w strzykawce, jak zahipnotyzowana.

Sol

Napięcie nadal z niego nie uchodziło. Stał i obserwował ruchy Jacka.

Troyon

Przez chwilę przyglądał się twarzy Libby, potem westchnął ciężko, zgarnął szczątki figurki na kupkę i podniósł wzrok na Sawyera i Ninę.

Nina

I co z nią? zapytała głucho.

Troyon

Wzruszył ramionami i zacisnął szczęki.*
-Możemy tylko... czekać. - powiedział cicho.

*szczękościsk, szczękościsk xD

Nina

Czekali w milczeniu jeszcze jakies pół godziny - żadne z nich nie było w stanie stwierdzić ile dokładnie, bo minuty dłużyły się niemiłosiernie.

Libby poruszyła się, co było o tyle niepokojące, że od podania jej heroiny, nie ruszała się wcale. Mruknęła cicho pod nosem, a jej klatka piersiowa nagle przestała się miarowo poruszać.

Troyon

Jack wlepił wzrok w podłogę, po czym westchnął ciężko, dłonią zamknął szeroko otwarte oczy Libby i nakrył jej ciało kocem.

Sol

Nie ruszał się jeszcze przez chwilę, aż w końcu odbił się od ściany i wbił ręce w kieszenie, patrząc w stronę łóżka.

Nina

Przygryzła wargę i odwróciła się tyłem do łóżka, wlepiając wzrok w oszklone drzwiczki szafki, ustawionej pod ścianą.

Troyon

Milczał jeszcze chwilę, wreszcie odchrząknął i wstał.
-Muszę zobaczyć co z Michaelem. I musimy postanowić co robimy. - mruknął i poszedł do salonu.

[wychodzi: Jack]

Sol

Mruknął coś pod nosem i przetarł oczy.

Nina

Nie ruszyła się z miejsca, uporczywie wgapiając się w ten sam punkt, aż oczy zaszły jej łzami. Nie była specjalnie zżyta ani z Libby, ani tymbardziej z Aną, niemniej jednak, zrobiło jej się cholernie smutno. Poczuła, że dwie łzy spływają jej po policzkach, wiec szybko starła je wierzchem dłoni.

Sol

- Lepiej stąd wyjdźmy - powiedział po chwili.

Nina

Skinęła głową szafce i nie oglądając sie w stronę łóżka, wyszła powoli z sypialni.
[wychodzi: Nina]