Gra LOST RPG

Sal

Też sądziłam, ze wybiorę Marshalla. mruknęła cicho, wbijajac wzrok w podłogę i liczac - dla odmiany - płytki podłogowe pokrywajace posadzke kuchni.

Nina

I tylko wyrzuty sumienia ci na to nie pozwoliły? zapytała niedowierzając. Pauline, mamy tylko jedno życie... Jeszcze teraz, na tej... wyspie... trzeba myśleć bardziej o sobie niż o wszystkich dokoła...

Sal

Nazwałabym to raczej - uczuciem powinności, psia mać. Nie potrafiłam odwrócić sie od faceta, ktory nazywa mnie światłem swojego zycia. prychnęła.
Płytek na odłodze bunkra było w cholere. Zgubiła się gdzieś przy dwudziestym, złaszcza, ze przy okazji usilnie starała się nie wybuchnąć płaczem.

Nina

Pauline. Popatrz na mnie. powiedziała stanowczo. Jak tego nie przerwiesz, bedzie tylko gorzej. Nie wiem, czy Simon zauważa jak przed nim uciekasz, ale jesli nie, jesli myśli że jest ci z nim dobrze, zostając każdy kolejny dzień, robisz mu większą krzywdę. Pomyśl, ze z dnia na dzień stajesz się bardziej światłem jego życia i bardziej... Przerwij to, póki nie jest za późno. przyglądała się uwaznie Polly, widząc jak jest jej ciężko.

Sal

Nina, myślisz, ze ja o tym nie wiem? Że nie próbowała? Ale za każdym razem kiedy zaczynała rozmowę w tym stylu, on, cholera no, patrzył na mnie tym swoim wzrokiem zbitego, skrzywdzonego psa, ktoremu zabiera sie najlepsza kosc. I odkładałam to na później.

Nina

Przełknęła slinę i zerkneła na nią ze współczuciem.
Jeśli on tego nie widzi to jest chyba ślepy. Albo nie chce tego widzieć. Jasny gwint ze też wszystko się musiało tak pokomplikować. Już nawet nie wiem, co ci powiedzieć. Wszystko wygląda różowo i prosto od mojej strony... westchnęła.

Sal

Kobieto, bo to jest proste. Tylko ja to niepotrzebnie utrudniam, od samego pcozatku, do jasnej Anielki.
Zsunęła nogi tak, ze znowu wisialy swobodnie w powietrzu.
Chciałam byc z Marshallem, chcę być z Marshallem. Fajnie. Wiec po cholee probowałam odbudować zwiazek z Simonem? spytała retorycznie, podnoszac do ust filiżankę z kawą i upijajac z niej łyk.

Nina

Tej części własnie nie rozumiem. powiedziała drapiąc się w głowę i roztrzepując mokre włosy dłonią. Po co? Powiedz mi tak właściwie, co ty czułaś do Simona, zanim... zanim no wiesz, z Marshallem...?

Sal

Polly zastanowiła się przez chwilę.
Cos w stylu przywiązania. Dawał mi poczucie bezpieczeństwa, opiekował się mną i traktował jak księzniczkę z bajki. Kazdej by pasował taki układ. mruknęła, wypijajac kolejny łyk z filiżanki.

Nina

Zatrzymała kubek przy ustach. Ale nie było iskry? Tego co z Marshallem? upewniła się jeszcze.

Sal

Milcząła przez chwilę, potem pokeciła przecząco głową.
Nie.

Nina

Kiwnęła krótko głową. Powiem ci z własnego doświadczenia, sama pewnie tez doskonale o tym wiesz, ze czasem związki które zaczynają się z wielką jak cholera iskrą kończą się wielkim bum bum i zbieraniem kawałków serca z podłogi. Ale z drugiej strony bez chemii nie da rady... upiła łyka kawy i pożałowała ze dodała do niej niby mleka.

Sal

Masz jeszcze jakieś podbudowujace rady na zbyciu? spytała z gorzką ironią w głosie. Wypiła resztkę kawy z filiżanki i wrzuciła ją z gniewem do zlewu. Naczynie pękło na kilka części, białe, ceramiczne kawałki rozsypały sie z impetem po całej komorze zlewozmywaka.

Nina

Ej uważaj, bo wrócimy do picia ze skorupy kokosa... Jeśli idzie o rady, to możesz mnie nie słuchać, zakwalifikować do innej trzydziestoletniej generacji, ale zerwij z Simonem jesli ci źle. Nie przejmuj się zadnym zbitym wzrokiem, bądź kobietą z jajami. I... Uważaj mimo wszystko na Marshalla.

Sal

Polly zsunęła się z blatu i, ruchem maszyny, wyzbierała skorupy ze zlewozmywaka, po cyzm wyrzuciła je do kosza.
Co masz na myśli mowiąc 'uwazaj na Marshalla', hm?