Gra LOST RPG

Sal

Uśmiechnęła się, nieznacznie unoszac kąciki ust.
Chyba tak. powiedziała. I chyba bardzo czesto.

Marshall

- Więc chyba się powtarzasz jak stara babcia - powiedział Marshall.

Sal

Chyba tak. przytaknęla z uśmiechem.

Marshall

- Wiesz, na serio, dzisiaj pięknie wyglądasz - powiedział, przybierając poważniejszą minę.

Sal

Wiem. Jestem absolutnie piękna. I w ogóle. powiedziała swoim zwykłym, zartobliwym tonem.

Marshall

Marshall położył dłonie na kolanach Polly i oparł o nie brodę.
- Zamierzam dzisiaj cały dzień się w ciebie wpatrywać i kontemplować twoje piękno - stwierdził.

Sal

Matko. Jesteś beznadziejnym przypadkiem. powiedziała z zaczepnym uśmiechem.
Da się ciebei jeszcze z tego wyleczyć?

Marshall

- Nie - stwierdził wesoło Marshall. - A tak bardzo ci to przeszkadza? - zapytał wesoło.

Sal

Pokręciła głową.
Jakoś niespecjalnie.

Marshall

- To dobrze - uśmiechnął się Marshall wciąż wpatrując się w Polly jak Hindus w świętą krowę robiącą placek na pastwisku.

Sal

Pochyliła się delikatnie.
Patrzysz na mnie jakbym była conajmniej tancerką go-go w stroju roboczym.

Marshall

- Czyżby? - usmiechnął się Marshall. - I to cie przeszkadza?

Sal

Rozbierasz mnie wzrokiem. Czuję się jak lalka na wystawie. wyliczyła.
Nie, nie przeszkadza mi to.

Marshall

- No to czemu marudzisz, Loczku? - uśmiechnął się Marshall.
- Kiedy ci się wypiorą skrzydełka? - zapytał po chwili.

Sal

Uśmiechnęła się.
Godzina, może dwie. powiedziała. Poza tym - pióra schną cholernie długo, będe ich pozbawiona przez coajmniej dzień.