Gra LOST RPG

MatthewBlue

[przychodzi Matthew]

Przebiegł przez korytarz i wybiegł z bunkra.

[wychodzi Matthew]

Orick

Charlie wyparował.

MatthewBlue

[przychodzi Matthew]

Powolnym krokiem udał się do zbrojowni.

[wychodzi Matthew]

LOL

Ostrożnie weszła do środka i rozejrzała się dookoła.
Miejsce to przyprawiło ją o ciarki na plecach.
--Może nie powinnam tu przychodzić?--
Zawahała się.
Nie chciała się wycofywać, dotarcie aż tu wiele ją kosztowało.
Niechętnie poszła dalej.
[wychodzi]

MatthewBlue

[przychodzi Matthew]

Przeszedł powolnym krokiem i wyszedł z bunkra.

[wychodzi Matthew]

Nina

[przychodzi: Nina]
Dotarła do bunkra lekko dysząc. Oparła się o scianę w korytarzu zeby uspokoić trochę walące jak młotem serce. Nigdy więcej tego typu spacerków. mruknęła do siebie. Wtem w bunkrze rozległo się natrętne i przeszywające wycie syreny. Poszła sprawdzić, czy siedzi tam ktoś kto wciśnie przycisk
[wychodzi: Nina]

Fisher

[Przychodzi: Tobey]

--Dziwne!-- Pomyślał. --Czemu ja tego korytarza wcześniej nie zauważyłem?! Pewnie byłem zdezorientowany całym ty miejscem.-- Dodał po chwili w myśli.... Toney popatrzał na te dziwne malowidła.... -- Co to jest?! Co to ma znaczyć?!-- Pomyślał. --Właśnie! Może to coś znaczy?! No dalej Tobey- myśl!-- Dodał w myśli ponownie. Jednak nie mógł nic wymyśleć. Przeciez jest w tym bunkrze dopiero jakieś 30 minut, a ten korytarz widzi pierwszy raz i to przez jakieś nawet niecałe 5 minut. --Nic nie wymyślę!-- Pomyślał. --Ale niezłe malowidło ala Leonarda Da Vinci-- Dodał po chwili w myślach.... ( :P ). --No nic! Trzeba iść dalej!-- Znowu pomyślał. Jak pomyślał, tak zrobił- poszedł dalej....

[Wychodzi: Tobey]

Nina

[przychodzi: Simon, Shan]
Simon postawił ją na podłodze ciężko dysząc. Rozesmiana dziewczyna, świadoma że ktoś w bunkrze na pewno jest, chwyciła Simona za koszulę i usmiechając się od ucha do ucha pociągneła go w stronę łazienki. Przyłożyła palec do ust na znak, ze ma być cicho i prowadziła go idąc tyłem i nie spuszczajac z oczu ani na moment.
[wychodzi: Shan, Simon]
[your turn ^^]

Troyon

[wchodzi: Troyon]

Oparła się o ścianę i przetarła dłonią oczy. Zaklęła pod nosem i położyła się na plecach na betonie. Miała nadzieję, że chłód posadzki szybko ją otrzeźwi.

MatthewBlue

[wchodzi Matthew]

Matthew wszedł na korytarz i zobaczył leżącą Troyon. Szybkim krokiem podszedł do niej. Troyon nic Ci nie jest? Co się stało?

Troyon

Otworzyła jedno oko i spojrzała w kierunku, z którego dochodził głos.
Nic się nie stało. - odparła pewnym głosem, zamknęła oko i westchnęła ciężko.

MatthewBlue

Matthew nie był przekonany. Nadal się martwił. Przynieść ci coś? Pomóc w czymś?

Troyon

Nie, dzięki - odparła nie otwierając oczu. Potem ostrożnie usiadła. Chyba wrócę do szałasu
Zaczęła wstawać, ale w głowie nadal jej huczało i zachwiała się. Miała nadzieję, że chłopak tego nie zauważył. Była wściekła na siebie. Na swoją reakcję. To tylko krew. Widywała przecież krew. Kolejny raz zaklęła w myślach.

MatthewBlue

--Boże to moja wina. Ja ją tu przyprowadziłem. Co jej się stało-- Matthew wpatrywał się w Troyon z zasmuconą miną. Odprowadzić Cię do szałasu?

Troyon

Poradzę sobie Matthew - powiedziała łagodnie i wyszła z bunkra.

[wychodzi: Troyon]