Gra LOST RPG

Nina

- Święto dziękczynienia bez indyka? Bez żarcia w ogóle? - zapytał retorycznie. - Wrócili - powiedział, wskazując głową na brzeg. - To z tego powodu dobre nastroje.

Troyon

- Wrócili i mają się dobrze - dorzuciła.

Sol

Odwrócił się z niedowierzaniem wypisanym na twarzy.
- Boże, nie sądziłem, że ich jeszcze zobaczymy... - powiedział w końcu, odwracając się z powrotem do towarzystwa. - A Jack pewnie ogląda pozostałości po bunkrze?

Nina

O mało nie podzielił losu Troy. Powstrzymał swój elokwentny komentarz, który brzmiałby mniej więcej jak 'O kurwa! Zapomnieliśmy o Jacku' i spojrzał na brata poważnie, zaprzestając krojenie.
- Jack tak jakby chyba nie wrócił...

Troyon

Mina jej zrzedła. Nie mogła uwierzyć, że zapomnieli o Jacku.
- Może został z tyłu... - powiedziała z nadzieją.

Spojrzał jedynie w kierunku Niny i Sawyera.

Sol

Zrobiła dziwną minę i przestała kroić.

A Sam, jako inteligentny chłopiec, zapytał taktownie:
- Zapomnieliście o Jacku?!

Nina

- Hmm... - mruknął elokwentnie, po czym odwrócił wzrok, udając że coś tam go bardzo zainteresowało.

Troyon

- Boże... zapomnieliśmy - powiedziała i zaczerwieniła się.

- Na pewno po prostu został z tyłu - powiedział, próbując przekonać samego siebie. Dopuszczenie do siebie myśli, że zapomnieli o kimś takim jak Jack była niedorzeczna.

Sol

Milczała wymownie.

Popatrzył na nich z niedowierzaniem.
- Serio... - powiedział tylko.

Nina

- Sammy, do cholery, nawet ich nie zapytaliśmy, jak się stamtąd wydostali, nie było na to czasu, więc... - próbował usprawiedliwić całą czwórkę winowajców, którzy teraz stali przed jego (notabene MŁODSZYM!) bratem jak skazańcy przed wysokim sądem.

Sol

- Dean. Zapomnieć o tym, że nie ma Jacka, który powinien być, to tak jakby zapomnieć, kto rządził w III Rzeszy - powiedział, patrząc na niego wzrokiem niezły-z-ciebie-agent.

Troyon

- Sam ma rację. To straszne. Jesteśmy straszni... - wyraźnie się przejęła.

Nina

Przewrócił oczami, wyraźnie pogorszył mu się nastrój. Słowa Sama były wyraźnie skierowane do niego, ale powstrzymał się od krótkiego 'spierdalaj', którym miał ochote poczestować Sama.
- Nie było ciebie, Mózgu Wszechświata, więc my wszyscy zamiast myśleć poddaliśmy się emocjom -odparował bezsensu. - Daj sobie spokój, jak wrócą, to ich zapytamy co z Jackiem.

Troyon

Jakoś natychmiast humor jej podupadł. Wykazała ogromne zainteresowanie swoim zranionym palcem.

Nie mieszał się w wymianę zdań. Posłał jedynie krótkie spojrzenie Scar.

Sol

Przez chwilę jeszcze nie spuszczał z niego wzroku, aż w końcu pokręcił głową i usiadł na jednym z pseudo krzeseł.

Wzruszyła tylko ramionami na spojrzenie Murpha.