Gra LOST RPG

Wilk

- Wiem...
Simon mial juz dosc polslowek. Szybko przysunal twarz do twarzy Polly. Ich wargi sie zetknely.

Sal

Polly, zaskoczona takim przebiegiem spraw, przez chwilę nie robiła nic. Po chwili objela ramionami szyję Simona i pozwoliła mu sie całować.
Spodziewała sięr aczej, ze wszystko skonczy się jak zwykle, kiedy ona brała udział w takich sytuacjach - na ironicznych półsłówkach, podtekstach i koncowym wybuchu smiechu ze strony jej, albo jego. Albo z obu.

Wilk

Simon wsunal jezyk do jej ust.
Jeszcze kilka dni temu.. ba! nawet dzisiaj, w najsmielszych snach nie spodziewal sie, ze tego wieczoru bedzie calowal sie z wielka, wredna pania tancerka, Polly.
Wyraznie osmielony jej reakcja, chwycil ja w talii i przyciagnal blizej do siebie.

Sal

Polly odsunęła swoja twarz od twarzy Simona i spojrzała na niego z lekkim zdziwieniem.
--Brawo, Polly. To chyba twój rekord - jestes o krok od seksu z facetem, którego znasz od dziesieciu pieprzonych dni--

Wilk

Simon odgarnal czarne loki z jej czola i pogladzil czule po twarzy.
- Cos nie tak? - szepnal.

Sal

Uśmiechnęła się niewyraźnie i pokręciła przecząco głową. Czuła jego dłon rpzy swojej twarzy, oddech na ustach, po raz pierwszy od zdrady Luke'a czuła się najzwyczajniej w świecie ebzpeicznie.
NAchyliła się i pocałowała go delikatnie.

Wilk

Simon zapomnial o katastrofie, Luke'u, Innych i calej tej pieprzonej wyspie. Teraz liczyla sie tylko ona. Ona i ten pocalunek.
Jego dlon bezwednie powedrowala pod jej bluzke i zaczela gladzic delikatnie plecy.

Sal

Polly poczuła dotyk pod bluzką. W jednej chwili zaczłęy nią targać dwa przeciwstawne uczucia. Pierwsze, nakazujace jej zedrzeć z siebie i SImona te resztki garderoby, jakie pozostały; drugiwe, pryzpominajace o tym, że własnie zachowuje się jak dziwka, na dodatek dajaca inny pokaz darmowego porno.
--Nieważne-- pomyślała, przytulajac się mocniej do SImona, gładząc jego kark, pozwalajac samej sobie zapomnieć o tym wszystkim, co wydarzyło się rpzez te dziesięć dni.

Wilk

Simon zsunal dlon nizej, gladzac i muskajac posladki Polly.
Juz mial zabrac sie za sciaganie z niej spodniczki, gdy, pomiedzy kolejnymi pocalunkami, zauwazyl kilka par ciekawskich oczu, przygladajacych sie nim z pieczary glownej.
Gapiowie, widzac jego surowe spojrzenie, natychmiast odwrocili wzrok.
- Znasz jakies przytulniejsze miejsce? - szepnal Pauline do ucha.

Sal

Polyl zastanowiła się przez chwilę. Na myśl przychodził jej tylko opuszczony namito, w którym mieszkała przez pierwsze dni po katastrofie.
Mój stary namiot, facet. Wiesz, na plazy.

Wilk

- Troche daleko, ale coz zrobic...
Pocalowal Polly delikatnie w usta i wstal.
- To jak, idziemy?

Sal

Polly wstała i kiwnęła głową, uśmiechając się delikatnie.
To może chociaż pobaw się w cholernego Romantycznego Rycerza i mnie poprowadz?

Wilk

- Moglbym sie nawet zaniesc, ale obawiam sie, ze padlbym w polowie drogi.
Usmiechnal sie i ujal dlon Pauline. Wyprowadzil ja z jaskini wymijajac stado gapiow.

[wychodzi: Simon i Pauline]

Wilk

[przychodzi: Simon]

Simon wpadl jak burza do swojej wneki. Nie bylo czasu do stracenia. Porwal tylko ze swojej walizki czysty podkoszulek, bluze i kilka butelek z woda poczym jak strzala wybiegl w kierunku pieczary glownej.

[wychodzi: Simon]

Wilk

[przychodzi: Simon]

W koncu, po nieslychanie dlugiej podrozy z prysznicow, Simon wtoczyl sie do swojej wneki. Ziewnal poteznie, przebral sie w czyste ciuchy i zwalil na poslanie.
Pomimo ogromnego zmeczenia, nie zasnal od razu. Sam nie wiedzial czemu. Jakies dziwne uczucie zabranialo mu zamknac powieki. W koncu jednak, po kilkunastu minutach lezenia, osunal sie w ramiona Morfeusza.

---

Simona obudzily glosy dochadzace z pieczary glownej. Z checia jeszcze by sobie pospal, ale ze jego wneka znajdowala sie stosunkowo blisko zrodla halasu, nie byloby to latwe zadanie. Tak wiec zwlokl sie z poslania, naciagnal buty i podreptal przygotowac sniadanie.

[wychodzi: Simon