Gra LOST RPG

Scheat

Mogę? Spytała biorąc jakąś podartą szmatę i nie patrząc na Polly zmoczyła szmatę w wodzie. A potem zwilżyła facetowi czoło.

Sal

Polly wygladała na zmartwiona faktem, że Florencxe nie znalazła lekarza.
Byłaś na tej cholernej plaży? Na pewno jakiś się znajdzie, musi, nie wierze, ze w tym pieprzonym samolocie nie było chociazby ortopedy! powiedziała, starajac sie pokryć bezsilność rozdrażnieniem.
Bezskutecznie.

Scheat

Cholera Polly i co siedziałby sobie cichutko, tak jak ten tutaj.. w ukryciu?
Wiedzielibyśmy o nim. Pogódź się z tym, na wyspie nie ma lekarza.
Popatrzyła na nich ponuro.

Wilk

- Lekarz chyba nie bedzie potrzebny. Nie znam sie na tym, ale mysle, ze gosc wydobrzeje. Chyba ze zrobi mu sie krwiak albo cos. Ale wtedy nawet lekarz nie pomoze. Nie tutaj...

Sal

Polly schowała twarz w dłoniach. Miała ochotę w coś kopnąć.
--Pierdolona wsypa, bez lekarza, bez apteczki, bez kropli tequilli. My tutaj zdechniemy jak psy, do jasnej cholery--

Scheat

Ej Polly, będzie dobrze.
Jemu nic nie jest.
--Oprócz wstrząśnienia mózgu i skrajnego wyczerpania--
Otuliła go kocem.
Nie łam się, na razie nikt nie umiera.

Wilk

Simon otrzasnal sie z ponurych mysli. Zdawalo sie, ze gosc zasnal.
Podszedl do Pauline i poklepal ja delikatnie po ramieniu.
- Nie lam sie. Trzeba byc silnym...
Nic innego nie przychodzilo mu do glowy.

Sal

Co ty nie powiesz, facet syknęła spomiędzy dłoni. Po chwili zdjeła je z twarzy i, uspokojona, spytała;
Gdzie będe spać? Bo przeciez nie z nim, nie, ekipa?

Wilk

- Moge odstapic ci moja grote. Albo przyniesc ci przynajmniej poslanie. Ja moge przespac sie na ziemi.
Jakos nie usmiechala mu sie noc na nagiej skale, ale coz mial zrobic? Kobieta ma pierwszenstwo. Tym bardziej nie bylejaka kobieta...

Scheat

Wiesz co Simon, jesteś okropny. Popatrzyła na niego z odrazą.
Miała wielką ochotę strzelić jakąś umoralniającą gadkę.
Polly możesz spać u mnie, ja zostane przy tym tutaj.. dogorywającym omdleńcu.

Sal

Polly patrzyła na niego tak, jakby spodziewała się jakiegoś podstępu.
Dobra, facet. Dzięki bardzo. powiedziała w końcu, uśmiechajac się.

Wilk

Slowa Florence calkowicie zbily go z tropu.
- Ze co? Ja okropny?
--Heh, czemu na studiach nie uczyli psychologii kobiet?--
- To co Pauline?

Scheat

Też popatrzyla na nią wyczekująco.
--Zdecyduj się spać w jednej wnęce z tym.. tym.. to stracę do ciebie zaufanie.--

Sal

Juz powiedziałam powiedziała, podnosząc mały plecak. Masz współlokatorkę, facet. Cholernie wkurzajaca i hałaśliwą

Wilk

- Chyba jakos wytrzymam. - usmiechnals sie i wstal - Mozesz sie u mnie czuc jak u siebie w domu.
Odwrocil glowe w kierunku Florence.
- To w koncu dowiem sie o co ci chodzilo?