Gra LOST RPG

Sol

- Moja dziewczyna była na medycynie - powiedział, wracając pamięcią do czasów, kiedy FBI kojarzyło mu się wyłącznie z filmami i starszym bratem.

Sal

Była? podchwyciła Izzie.

Sol

- Nie żyje - odparł krótko, dochodząc do wniosku, że forma 'umarła' będzie nieodpowiednia, natomiast 'została zamordowana' jakoś nie chciało mu przejść przez gardło.

Sal

Wewnętrzny plotkarz Izzie chciał jeszcze wiedzieć, jak to się stało, ale dziewczyna stwierdziła, że wpychanie się w takie sprawy pdoczas ejdnej z pierwszych rozmów nie jest czymś wybitnie porzadanym.
Cóż... Przykro mi. powiedziała, nie bardzo wiedząc, co innego moglaby rzec

[przychodzą: polly&marshu]

Polly skinęła głową Samowi i Izzie, zaczynając szperac po polkach w posuzkwianiu czegos jadalnego.

Sol

Przywitał się grzecznie z Polly i Marshallem.
- Mi też - odparł, uśmiechając się lekko, chociaż raczej w smutny sposób. - Tak czy inaczej, zawsze podziwiałem lekarzy.

Sal

Z jakiegoś konkretnego powodu?

Marshall

Marshall czekał za czymś jadalnym.

Sal

Polly zdjęła z pólki karton z płatkami, oparła się plecami o bambusowe regały i zaczęła je chrupac na sucho.

Sol

- Pracują dwa razy ciężej niż inni - stwierdził oględnie. - I raczej dla dobra ogółu. Jess również była w trakcie stażu i pamiętam, że był momenty, kiedy nie widywałem jej przez kilka dni.

Marshall

Marshall ziewnął. Nie miał ochoty na suche płatki (albo króliczą karmę, jak to nazywał w myślach).

Sal

To prawda zgodziła się. Mamy szczeście, jeśli w ogole uda nam się wrocić dwa razy do domu w ciągu tygodnia.

Masz zamiar tak stac i czekac, az ci żarcie spadnie przed nos? spytała Marshalla.

Sol

Zastanowił się przez chwilę w milczeniu. W gruncie rzeczy praca w FBI również nie była sielanką. Często zarywali z Deanem i całą ekipą kilka nocy pod rząd, jeśli była taka potrzeba. Sam pamiętał, że po tygodniu spędzonym w akcji marzył o czymkolwiek, co przypominałoby łóżko chociażby z epoki kamienia łupanego.

Marshall

- Bóg dał na pustyni żarcie Mojżeszowi, może da i mi - stwierdził Marshall, jako optymista.

Sal

Więc zaczęła, zmieniając pozycję na siad skrzyżny na srodku stołu czym ty sie zajmujesz w rpawdziwym swiecie coca-coli i bawelnianych poduszek?

Przewróciła oczami po raz cholera wie który i wyciągnęła w kierunku Marshalla rekę z kartonem płatków.

Marshall

- Nie chcę karmy... - mruknął do Polly, krzywiąc się na widok płatków.