Gra LOST RPG

Sal

Hej, nie połam mnie, do cholery powiedziała z rozbawieniem, opierając brodę na złożonych pod głową dłoniach i przymknęła oczy.
Może i traktował ją przedmiotowo, ale przynajmniej czuła się dobrze.

Wilk

Simon, nie zrazajac sie, wciaz masowal z zapalem Polly.
Po kilku chwilach milczenia nachylil sie nad jej glowa.
- Wiesz, jak sie postarasz postarasz.potrafisz byc naprawde mila. - szepnal jej do ucha.

Sal

Wiem. odpowiedziała cicho, poddając się kompletnie relaksującemu masażowi.
--Tylko, że z reguły mi się cholernie nie chce starać. To i tak nie ma sensu-- dodała w myslach, przekręcajac głowę na bok i opierajac policzek na swoim przedramieniu.

Wilk

Po pewnym czasie miesnie zaczely go bolec od miarowego ugniatania ramion Polly. Powieki same mu sie zamykaly.
- Dostatecznie zrelaskowana?

Sal

Mhm mruknęła.
Przymknęło lekko powieki. Rozluźniła się, zrelaksowała, nawet nieco wyciszyła, chociaż do tej pory myślala o sobie i przymiotniku "spokojna" jak o oksymoronie.

Wilk

Ucalowal jej plecu meidzy lopatkami i polozyl sie obok.
Wiesz, jeszcze zadna kobieta mnie tak nie wymeczyla bez sciagania majtek.
Simon rozesmial sie cicho. Pierwszy raz na tej wyspie byw w wysmienitym humorze.
Wsparl sie na lokciu i zacal czule gladzic Polly po wlosach.

Sal

Na wypadek, gdybyś jeszcze nie zauwazył, facet - jestem cholernym unikatem Polly uśmiechnęła się, podniosła lekko głowę i oparla ją na zgiętych łokciach obserwując Simona spod półprzymkniętych powiek.
Na dodatek cholernie ładnym unikatem. dodała, opuszczając lewą rękę i kreśląc na piasku dziwne rysunki.

Wilk

Tego ci odmowic nie mozna.
Usmiechnal sie lekko i zlozyl na jej wargach pocalunek.
Tylko nie zdziw sie jesli podczas podziwiania twojej urodu nagle zasne. Jestem wprost wykonczony.

Sal

Polly podniosła się, zapięła stanik i przysunęła sie niec bliżej.
Zimno mi, chlopcze. poskarżyła się, wtulają głowę w między jego ramię, a klatkę piersiową. Podkuliła nogi bliżej siebie i oparła podbródek na jego obojczyku.

Wilk

Zaraz cos na to poradzimy.
Simon przykryl jej ramiona swoim brudnym t-shirtem i przytulil ja mocniej jednoczescie rozcierajac plecy.
I jak? Lepiej?

Sal

Polly nie odpowiedziała. Wtuliła sie tylk otrochę mocniej w Simona i, odruchowo, zaczęła przejezdżać palcem wskazującym po jego klatce piersiowej. Uśmiechnęła się niewyraźnie i zaczęła nucić coś pod nosem, wpatrując się w dżunglę.

Wilk

Simon zaczal od niechcenia bawic sie kosmykiej jej wlosow. Czul sie... szczesliwy.
--Co ty do cholery robisz?-- skarcil sie w duchu. Westchnal cicho i zalozyl rece za glowe. Przeciez tyle razy przez to przechodzil, a teraz co? Przyszla sobie pierwsza lepsza Polly i, nie daj Boze, sie jeszcze zaangazuje.

Sal

Simon zdjął rękę z jej głowy. Polly poczula też nagle brak jego raminia za swoją potylicą. Podniosła głowę i spojrzała na niego oskarżycielsko.
Jest mi niewygodnie. Dostanę jakiegoś cholernego skurczu w karku. Jestem kobietą, jestem uke tego chorego układu i odmagam się, żebyś o mnie zadbał, do hcolery. powiedziała zaczepnie, doprowadzając się do pozycji siedzącej.

Wilk

No juz dobrze powiedzial nieco poirytowany.
Wybacz... mruknal po chwili robiac skruszona mine i powracajac do poprzedniej pozycji.
--Ech, co mi tam. Na jedna noc moge sie zapomniec...--

Sal

Polly uśmiechnęła się i spojrzała na niego badawczo.
Jesteś zły, facet. stwierdziła, obserwując lekką irytację w jego oczach, gdy wracał do poprzedniej pozycji. Przywykłam do tego, ze ludzie sa źli na mnie, do cholery, ale zazwyczaj mieli jakiś powód.