Gra LOST RPG

Alex

Wybacz inwalido, ale mam pilną sprawdę do załatwienia. Wiesz, podatki i te sprawy.. spojrzała z współczuciem na Michaela.
Ile on ma lat? zapytała wskazując na śpiącego chłopca.
--Dobrze, że nie mam dzieci--

Wilk

Co?
Michael wyrwal sie w koncu z otepienia.
Dziewiec. Znaczy sie dziesiec. poprawil sie natychmiast.

Marshall

- Nie ma sprawy, słonko - mruknął smętnie Marshall, biorąc kule. --Mam nadzieję, że nie zabije się w tej dżungli... Inwalida...-- pomyślał.
- To co z tą tratwą? - zapytał jeszcze Michaela.

Wilk

Juz mowilem odparl chowajac twarz w dloniach.
Zabiore sie za to jak Walt wydobrzeje.

Alex

Westchnęła.
Dobra. Na razie mruknęła
[wychodzi:Alex]

Marshall

- Jasne - mruknął Marshall. Nie miał najmniejszej ochoty nikogo prosić o pomoc, ale musiał iść nazrywać sobie trochę owoców, a potem chciał znalezć Ninę, którą widział kilka dni temu, palącą papierosy...

- Zaczekaj - zawołał za Alex i wyszedł za nią.

[wychodzi <Marshall]

Nina

Gdzie on znów poszedł? zapytała z rodrażnieniem Shannon Michaela, siedzącego przy namiocie Marshalla.

Marshall

Marshall kuśtykając za Alex, zobaczył, że wróciła Shannon.
--Ona mi pomoże-- pomyślał i wrócił do swojego namiotu.

[przychodzi Marshall]
- Nareszcie jesteś - uśmiechnął się do Shannon.

Nina

Nie wydaje mi się, zeby długo mnie nie było.. powiedziała rozkojarzona. Ja... ja chyba powinnam tam pójść...powiedziała zerkajac w stronę cmentarza i zawachała się. Chciała pozegnać jakoś Chey, ale z drugiej strony nie miała siły podejść tak blisko jej ciała.

Marshall

- A ja miałem nadzieję, że pomożesz mi zerwać sobie obiad i podejść do jaskiń - mruknął Marshall.

Nina

Jasne, pomogę... powiedziała patrząc spowrotem na niego. Ale zostawimy Hurleya z tym samego? Do jaskiń mozemy pójść za pół godziny, a pogrzeb zajmie tylko chwilę... powiedziała starając się zeby wypaśćprzekonująco.

Marshall

- Nie żebym marudził, ale niedawno nie kazałaś mi nic robić... - mruknął, ale jednak skierował się w stronę cmentarza i rzucił do Shannon:
- Na co czekasz?

[wychodzi Marshall]

Nina

Sama nie wiedziała. Powinna pójść, ale coś ja trzymało w miejscu. W końcu zdecydowała się i ruszyła.
Na nic. Już idę.
[wychodzi: Shannon]

Scheat

Walt nadal wyglądał źle, porażenie słoneczne to nie była najmilsza doległość, po jakimś czasie zaczął głośno wzywać matkę..

Wilk

Michael wciaz probowal uspokoic syna glaszczac go po glowie i przemawiajac spokojnym, cichym glosem. Wargi Walta byly spiechrzniete wiec ponownie go napoil.