Gra LOST RPG

Marshall

- Jeśli znajdzie się na niej miejsce dla mnie, to też mogę pomóc... - powiedział Marshall, chowając do kieszeni kastet.

Scheat

Walt leżał nadal, jęcząc cicho i pocąc się, wyglądało to na porażenie słoneczne, bo przecież cały słoneczny dzień siedział na słońcu, naet dla niego to było za dużo.
Wody..
Wyszepta w malignie.
[Walt: porażony]

Marshall

Marshall sięgnął po butelkę z wodą, którą trzymał w koncie namiotu i rzucił ją Michaelowi.
- Napoj dzieciaka - mruknął.

Wilk

Walt!
Michael chwycil butelke, odkrecil korek i, nieco drzacymi dlonmi, napoil syna.
Walt, slyszysz mnie?

Scheat

Brian..
Wyszeptał Walt i cały się rozjaśnił na widok Michaela.. wyraźnie go z kimś mylił.

Wilk

Usmiech zpelzl mu z twarzy. To jedno slowo bylo chyba
najwiekszym ciosem jesli nie w jego zyciu to napewno w bardzo dlugim czasie.
To ja synku, Michael, twoj ojciec...

Marshall

Marshall ze zdumieniem oglądał całą sytuację.
- Ale się porobiło... - mruknął do Alex.

Scheat

Michael..
Powtórzył i przymknął powieki, po chwili znowu uśmiechnął się jak wariat.
Brian.. wiesz, wydawało mi się, że jestem na wyspie.. z Michaelem.
Gdzie jest mama?
Bredził nadal..

Marshall

--No ładnie-- pomyślał Marshall. --To się nazywa niezręczna sytuacja...--

Wilk

Michael zamknal oczy i przygryzl warge.
Mama wyszla. Spij synu powiedzial drzacym glosem Spij...

Scheat

[tragizzm..]
Walt zamknął oczy i ścisnął rękę Michaela, spał..

Alex

Chyba nie powinniśmy mu przeszkadzać. Potrzebuje snu.
Wsadziła ręce do kieszeni.
Chyba już pójde powiedziała, siląc się na obojętny ton

Marshall

- Hej, słonko - powiedział Marshall do Alex. - Nie przeszłabyś się ze mną do jaskiń...?

Wilk

Michael usiadl na piasku wciaz rzymajac dlon syna. Zamknal oczy i oparl sie o sciane namiotu.
Nie mial sily anwet myslec. Siedzial tylko w apatii glaszczac syna po glowie.

Marshall

- To jak Alex, przejdziesz się ze mną do tych jaskin czy nie?