Gra LOST RPG

Scheat

Stan syna, mógł naprawdę Michaela przerażać, Jack pałętał się gdzieś, nie wiadomo gdzie, a Walt jęczał na łozu boleści..
Gardło paliło go nie miłosiernie, w głowie mu się kręciło i nie mógł sobie przypomnieć gdzie jest, wzywał po koleji wszystkich członków rodziny
Tato...
Wyszeptał w końcu i nie wiadomo było, czy ma na myśli Briana, czy Michaela..

Alex

Weszła do namiotu.
Wyglądała okropnie. Blada, wychudzona, z poranioną twarzą i rozwichrzonymi włosami.
Michael.. powiedziała dziwnym głosem Musisz mi pomóc.. oni..oni.. chcą..zamilkła, spoglądając na Walta nieobecnym wzrokiem.

Marshall

Marshall wrócił zmęczony do swojego namiotu, lecz to co tam zobaczył, niemało go zdziwiło. Michael cały czas był tam z Waltem i użalał się nad losem swojego ukochanego chłopczyka. Co więcej, w jego namiocie była teraz Alex...
- Ku**a... Mogę wiedzieć co się dzieje w moim namiocie? - zapytał, stając w wejściu.

Wilk

Michael spojrzal nieco nieprzytomnie na Marshalla. Zupelnie zapomnial, ze siedzi przeciez w jego namiocie. Jeszcze bardziej zdziwionym wzrokiem spojrzal na blondynke.
Co ci sie stalo? Zreszta chodz do mojego namiotu. Juz i tak wystarczajaco nawyrezylem jego goscine.
Michael spojrzal neiprzyjaznie na Marshalla. Moze i uzyczyl mu namiotu ale i tak wciaz za nim nie przepadal.
Dzieki. rzucil tylko i podniosl Walta z ziemi.
No to chodz pani tarzan.

[wychodzi: Michael i Walt]

Marshall

Marshall wciąż wpatrywał się w Alex.
--Mam to już gdzieś, niech robi co chcę... Nie będę się już w nic wtrącał...-- pomyślał i wszedł do swojego namiot.

Marshall

Marshall obudził się gwałtownie jakby groziło mu niebezpieczeństwo. Szybko się zorientował, że śnił mu się koszmar i ochłonął. Powoli wstał, wziął świeże ubranie, po czym poszedł umyć się w morzu i ubrać świeże, czarne dżinsy, biały t-shirt i kremową koszulę w cienkie, czarne paski.
Wrócił do namiotu, wyjął pastę do zębów i szczoteczkę, po czym umył zęby. Potem wyjął z kieszeni jakąś kartkę, usiadł na kamieniu przed namiotem i zaczął ją czytać...

Marshall

Marshall w końcu oderwał się od czytania kawałka papieru, który starannie złożył i schował do kieszeni. Przetarł twarz rękę i spojrzał na morze, zasnute lekką, poranną mgiełką.
--Ciekawe czy nas szukają, czy jesteśmy już uważani za martwych... Raczej to drugie...-- pomyślał niewesoło.
Wyjął zza paska pistolet i sprawdził ilość naboi. Prawie pełny magazynek... Bez jednego naboju...
- Dawno nie byłem na strzelnicy... - mruknął do siebie, obracając pistolet w rękach. Tyle razy celował już taką bronią do ludzi... Widział różne zachowania patrzących śmierci w oczy. Niektórzy płaszczyli się i błagali o litość, inni zamykali oczy, inni zachowywali się butnie i arogancko...
Następnie przypomniał sobie ile razy musiał bić ludzi... Niektórych pobił do tego stopnia, że nie potrafili się ruszyć. Czasami wyładowywał na ofiarach swoją złość, a czasami, ryzykując własne życie, puszczał je wolno... Pobicia były jego specjalnością. Przez cały czas swojej pracy chodził na regularne szkolenia, które w połączeniu z jego własnymi umiejętnościami, sprawiły, że w Nowym Jorku potrafił pobić właściwie każdego.
- To było dawno - powiedział nagle na głos.

Alex

Alex wychodzi z namiotu.
[ załóżmy, że napisałam to już wczoraj xD ]

Marshall

Marshall wziął plecak i spakował do niego puste butelki. Postanowił iść po wodę.

[wychodzi Marshall]

Marshall

Marshall przyszedł do swojego namiotu i usiadł na kamieniu przed wejściem. Wrzucił plecak do środka i zapatrzył się przez chwilę na dżunglę...
Potem wszedł do namiotu i odkopał ukradzoną broń. Wyjął magazynek i schował go do kieszeni, a pistolet bez naboi schował za pasek.
Następnie poszedł na chwilę nad brzeg morza i korzystając z tego, że plaża była puściutka wyrzucił broń Polly do oceanu. Jako były futballista, rzucił bardzo daleko. Broń była cieżka i musiała opaść na dno...
Potem wrócił przed namiot i zadowolony usiadł na swoim kamieniu. Wszystkie "dowody zbrodni" zostały unicestwione...

Marshall

Marshall przeciągnął się i uśmiechnął w myślach.
Był w dobrym humorze - noga go nie bolała, wyrzucił pistolet Polly, miał swoją broń z dwoma magazynkami amunicji.
Wyjął z plecaka trochę owoców, które nazrywał wcześniej. Zjadł je na śniadanie i nabrał ochoty na papierosa, ale postanowił oszczędzać swoje szczupłe zapasy. Napił się odrobinę wody i wyjął jakieś kolorowe pismo, które znalazł we wraku.

Marshall

Marshallowi wiatr nie pozwolił cieszyć się lekturą. Strony co chwilę się przewracały, a cały magazyn wyrywał się z jego rąk.
- Cholera - zaklął Marshall i wrzucił pismo do namiotu. Zdecydował się iść zobaczyć czy Shannon jeszcze śpi.

[wychodzi Marshall]

Marshall

Marshall wrócił do namiotu i usidał na swoim kamieniu. Wyciągnął z kieszeni kawałek papieru i zaczął go czytać, wspominając wydarzenia sprzed blisko dziesięciu lat...

Marshall

Minęła dłuższa chwila zanim Marshall oderwał się od kawałka papieru, a jeszcze dłuższa zanim otrząsnął się z przykrych wspomnień. Schował kartkę do kieszeni i przetarł twarz rękoma. Wziął swoje kule i odszedł z namiotu...

[wychodzi Marshall]

Marshall

[przychodzi Marshall i Shann]

Marshall dokuśtykał do namiotu i usiadł na pisaku.
- Dzień jak codzień... - mruknął.