Gra LOST RPG

Troyon

-Pomóż mi go przytrzymać -zwrócił się do Scar, gdy odzyskał oddech i sięgnął po tabletki, które miały zbić gorączkę.

Sol

Posłusznie przysunęła się bliżej i złapała Marshalla za ramiona, doskonale zdając sobie sprawę, że dla faceta jego postury i jego siły to praktycznie nic.

Troyon

Jakimś cudem udało mu się przepchnąć tabletki przez marszalowe gardło*, po czym przy pomocy Scarlett ułożył go z powrotem na posłaniu.
-Teraz niech lepiej prześpi w spokoju noc -zwrócił się do Scar, przykrył Marshalla kocem i wstał.

*zuy Jack

Sol

- Ktoś powinien z nim chyba zostać, no nie? - zapytała niepewnie.

Marshall

Marshall co prawda nie robił już żadnych akcji, po których syscy robią "kfiik", ale cały czas się wiercił i majaczył coś pod nosem...

Troyon

-Będę tu zaglądał -powiedział Jack-A ty powinnaś się przespać -zwrócił się do Scarlett.

Sol

- Taak, podobnie jak ty - powiedziała, wstając powoli. - To będzie udana noc. Zawsze marzyłam, żeby przespać się z nieprzytomnym facetem - zażartowała nieudolnie.

Troyon

Uśmiechnął się niewyraźnie i spojrzał na Marshall'a.
-Zostanę z nim, poczekam aż się trochę uspokoi -stwierdził i usiadł sobie na piasku, opierając się o ściankę namiotu.

Sol

- Może iść po Polly? - zapytała, po raz kolejny poprawiając sobie plecak na ramieniu.

Troyon

-Nie musisz. Zostanę -powtórzył i uśmiechnął się ponownie.

{Jack kosia Marszu}

Sol

- Więc życzę wam miłej nocy, chłopaki - uśmiechnęła się przelotem, po czym wyszła z namiotu.

[wychodzi scar]

Sal

[przychodzi: polyl z aaronem na rękach]

Wsunęła się niepewnie do namiotu Marshalla. Przy jego poslaniu czuwal wirnie Jack, który najwyrazniej spał twardo. Przycupnęła sobie z boku.

Marshall

Marshall obudził się z niespokojnej drzemki. Nie miał już gorączki, ale dla odmiany był bardzo blady, miał podkrążone oczy i wyglądał jakby tę noc spędził w piekle.
Rozejrzał się nieprzytomnym wzrokiem, a gdy zobaczył Polly z dzieciakiem, przeraził się nie na żarty.
--To chyba, kurwa, nie moje!-- pomyślał nieprzytomnie.
Dopiero po dłuższej chwili rozbudził się na tyle, by uświadomić sobie, że dzieciaków nie przynoszą bociany, a to małe na rękach Polly to Wyspowy Bachor.

Troyon

Jack przebudził się z lekkiego snu i omiótł spojrzeniem namiot. Po chwili, gdy się rozbudził w stopniu wystarczającym do jako takiego funkcjonowania, znalazł się przy Marshallu.
-Jak się czujesz? -zapytał zachrypniętym głosem.

Marshall

- Jak penis Simona... - mruknął. - Czyli tak jakbym był małym wyrostkiem, codziennie męczonym przez łapsko Warchlaka...