Gra LOST RPG

Nina

Miała ochotę biegać i krzyczeć. Nienawidziła rozmów pt "żeby tylko coś powiedzieć" a ta własnie taka była. Cała ta sytuacja na wyspie była na tyle dziwna i nienormalna, że uznała, iż lepiej gadać o niczym niż nie gadać wcale.
Niedaleko pada jabłko od jabłoni... Wyobraź sobie minę Michaela, kiedy już zorientuje się, że cucisz mu syna. Pomyśli,że próbujesz wyrwać mu nogi a Alex utopić

[powiedzmy, ze Alex dała mu się napić, dobrze?]

Marshall

Marshall zaśmiał się słysząc komentarz Marshall i dodał:
- A ty rzucasz na niego klątwę wpatrując się w niego...

Nina

Shannon uśmiechnęła sie blado. Już rzuciłam, i dlatego nie wstaje. dodała i rozjerzała się. Gdzie jest ten jego pies? znowu będzie lament na pół wyspy jak się zgubił powiedziała i westchnęła.

Marshall

--Amy miała psa-- pomyślał Marshall. Nie mógł się uwolnić od myślenia o niej. --Cholerna paranoja...-- przeszło mu przez głowę --Muszę skończyć o niej myśleć... I o ojcu... I wogóle o przeszłości...--
Marshall momentalnie spoważniał, a na jego twarzy odbiło się coś jakby wewnętrzny ból.

Nina

Coś się stało? zapytała z niepokojnem Shannon widząc dziwną minę Marshalla. Zerknęła na niego pomiędzy oglądaniem się w jedną i drugą strone w poszukiwaniu psa. Teraz jej wzrok zatrzymał sie na twarzy męzczyzny. Ta noga? Może powinieneś usiaść? dodała.

Marshall

Marshall pokręcił głową, opędzając się od niewygodnych myśli.
- Nie, to nic takiego... Ale miło, że się martwisz... - powiedział siląc się na uśmiech i swój zwykły ton.

Nina

No cóż w końcu zobowiązałam się być Twoją sanitariuszką przed wszechobecnym i poteżnym Jackiem. Teraz nie wypada mi inaczej. powiedziała próbując przyjąc żartobliwy ton. Jej wzrok teraz cały czas uciekał od Walta w kierunku namiotu Chey.

Marshall

Marshall zauważył, że Shannon cały czas patrzy się w kierunku namiotu Chey.
- Hej, złotko - powiedział. - Zabraniam ci się smucić. Zrozumiano?

Nina

Znów uśmiechnęła się słabo. Jasne. powiedział krótko. Zobaczyła nadchodzącego Michaela.
Oho, chyba znów będę musiała kogoś bronić, bo Michael zaraz zafunduje wyspie rozlew krwi. mruknęła, a na zdwione spojrzenie Marshalla pokazała broda kierunek z którego nadchodził Michael.

Wilk

Ej, zostawcie go!
Michael podbiegl do namiotu, odepchnal brutalnie Marshalla i padl na kolana obok Walta.
Hej kolego, nic ci nie jest? zapytal glaszczac syna po twarzy.

Marshall

Marshall spojrzał na pędzącego Micheala i zawołał:
- Szybciej! Może pobijesz rekord!

...

Marshall syknął z bólu, gdyż musiał się oprzeć na zranionej nodze. --Zaraz będzie zle z tym czarnuchem-- przeszło mu przez głowę.
- Tak bardzo z tobą zle, koleś, że chcesz, żeby przyłożył ci inwalida? - warknął, podnosząc się.

Nina

Miała wielką ochotę zdzielić Michaela w twarz. Hej, hej, hej, hej! powiedziała jedną ręką podpierajac sobie bok a drugą szturchając w ramię Michaela, zmuszajac go tym samym do spojrzenia na siebie.
Co ty sobie wyobrażasz? Nikt tu nie robi krzywdy twojemu dziecku, człowieku! Zemdlał jak go zostawiłeś. Wybacz, ze próbowaliśmy go ocucić! powiedział podniesionym głosem. Z góry znała reakcję Michaela, ale i tak wyprowadził ją z równowagi.
Widząc co robi Marshall, który był jeszcze bardziej wściekły niż ojciec swojego syna, wstała pospiesznie i stanęła pomiedzy męzczyznami.
Daj spokój MArshall... powiedziała prosząco. Już dosyć mieliśmy dzisiaj wrażeń...

Wilk

Michael nawet nie uslyszal blondyna. Cala jego uwaga byla skupiona na Walcie.
Walt, synku odezwij sie...
Najczarniejsze mysli obijaly mu sie o sciany czaszki. Pzreciez taki widok mogl na stale zostawic znamie na jego zdrowiu psychicznym.
--Zawiodlem... Znowu...--

Marshall

Marshall przez chwilę wyglądał tak jakby zanosiło się na to, że zaraz przyłoży Michaelowi. Zrobił nawet kro w kierunku Michaela i mruknął:
- Prosisz się o kłopoty, ojczulku
Zaraz "odpuścił" i jednak uśmiechnął się słabo do Shannon.
- Za delikatnie to się tutaj ze mną nie obchodzą... - powiedział do Shannon.

Nina

Na Ciebie chyba padło... powiedziała do niego. Chyba wszscy się koniecznie uparli, łacznie z tobą, żeby nie dać nodze wyzdrowieć, powiedziała, widząc przedtem na twarzy Marshalla grymas bólu.