Gra LOST RPG

Wilk

Wow, w koncu na to wpadlas odparl nieco ozieble Co prawda troche Ci to zajelo, ale gratuluje zaczatkow sumienia.
Polly zmieniala sie. Bylo to widac na pierwszy rzut oka. Co prawda nadal bywala opryskliwa i odnosila sie do ludzi z ta sama, wyniosla wzgarda, ale w koncu odkryla, ze innych moze to ranic. Co wiecej, starala sie to ludziom wynagrodzic.

Sal

Ta.
Nie lubiła, kiedy mówił do niej takim zimny tonem. Wyprostowała się całkowicie, wyswobodziła z jego objęc i przeusnęła nieco w drugę stronę. Zacisnęła ręce na pniaku tak, że drzazgi wchodziły jej pod naskórek.
Jack powiedział, że nie możesz iść. dodała na swoje usprawiedliwienie.

Wilk

Od kiedy obchodzi cie co mowi pan doktor?
Jego ton nie zmienil sie.
Od kiedy obchodzi cie co ktokolwiek mowi? Moimi slowami najwyrazniej sie nie przejelas.

Sal

Simon, do cholery, on jest lekarzem. A ty przez prawie trzy dni pod rzad obrywałeś w łeb. Cholera, nie chciałam, zeby...
Polly urwała i odwróciła głowę w drugą stronę.

Wilk

No prosze. Jeszcze sie o mnie martwisz. Rozkrecasz sie.
Nawet nie staral sie powstrzymac cieplego usmiechu.
Polly jednak nie wyciagnela wnioskow z poprzedniej "wpadki". Moze i zaczela pzrepraszac ludzi ale nigdy nie nauczy sie myslec zanim cos powie.

Sal

Odwróciła głowę i spojrzała na niego ze złością.
Tak cię to wszystko bawi, do cholery? spytała zimnym, suchym tonem. Ja cie bawię, nie? Mała, rozpieszczona gówniara, lata po dżungli, strzela do wszystkiego, co się rusza, i jeszcze mówi, że się o ciebie martwi.
Prawie krzyczała. Zresztą - jak zwykle, w takich sytuacjach, reagowała gniewem.

Wilk

Bawi? Nie... Raczej przyjemnie lechta odparl wciaz sie usmiechajac Wiesz, rozkoszne, wewnetrzne cieplo i takie tam sprawy.
Przysunal sie blizej Polly.
Nie zlosc sie. Nie chce bys zywila do mnie uraze.
--Raczej nie moglbym zniesc swiadomosci, ze takowa chowasz...--

Sal

Nie złoszczę się. warknęła. Jej knykcie zbielały od zaciskania się na brzegu pniaka. Nawet nie patrzyła w jego stronę - spoglądała ze złością w morze, jakby to ono było winne temu całemu spięciu.
--Glupia idiotka.--

Wilk

Simon nie odpowiedzial. Powoli objal ja w pasie i oparl podbrodek na jej ramieniu.
Jestes pewna? Mysle, ze ten pniak dosc juz wycierpial.
Delikatnie rozwarl jej palce, zacisniete na kawalku drzewa, uniosl jej dlon do ust i pocalowal.

Sal

Miękniesz na starosc, zauwazyles? powiedziała z przekąsem, odwracajać się w jego stronę. Ej, ja naprawdę się martwiłam, wiesz? Cholernie.

Wilk

Ja tez sie martwilem. Paznokcie u nog sobie poobgryzalem.
Usmiechnal sie przekornie.
Miekne? Skad ten pomysl?

Sal

Twardzi faceci nie całują panien po rękach. odpowiedziała z krzywym uśmiechem. Spojrzała na niego pod innym kątem. Przydałaby ci się maszynka do golenia, do cholery.

Wilk

Staroswiecki wcale nie znaczy to samo co miekki.
Usmiechnal sie i podrapal po brodzie.
A masz jakas? Jesli tak, z checia skorzystam...

Sal

Mam plastry z woskiem Polly uśmiechnęła się do niego w nieco zaczepny sposób. Odstąpić ci trochę? Jesteś zarosnięty jak yeti.

Wilk

Nie, dzieki. Juz wole wygladac jak Wielka Stopa.
Simon wyciagnal zza pasa noz i przyjrzal sie uwaznie ostrzu.
Chociaz gdyby to pozadnie naostrzyc, mogloby to slozyc jako brzytwa.