Gra LOST RPG

Marshall

[przyłazi marshu]

Przylazł z rękoma w kieszeniach i z brakiem głupich odzywek.

Kosiara

Z tego co powiedziała Scar wnioskuje, że zabił je gość którego kilka dni temu Simon znalazł w pułapce Rousseau

[jakby co to Cath i Adam byli wtedy na Agorze]

Troyon

Rozejrzał się po raz kolejny. Byli tu już prawie wszyscy. A ci, których nie było zapewne nie mieli zamiaru przychodzić wcale.

Sal

Nie wnikała już, jakiego gościa Simon znalazł w pułapce Rousseau - stanęła sobie z rekami skrzyzowanymi na piersi i czekala na dalszy rozwoj pogrzebu.

Troyon

-Możemy chyba zaczynać... - powiedział niepewnie i spojrzał po zebranych szukając potwierdzenia lub zaprzeczenia.

Sol

Wzruszyła ramionami, nadal wpatrując się w trupy.

Kosiara

Skinęła głową
On też

Marshall

--Nie, kurwa, orkiestra jeszcze nie przyszła-- pomyślał, ale dał sobie na wstrzymanie z wypowiedzeniem tego na głos.

Sal

Izzie skinęła bezwiednie glową, chociaz pytanie nie bylo skierowane bezposrednio do niej.

Polly prychnęła z obojętnością.

Troyon

-Czy ktoś chciałby powiedzieć parę słów? - zapytał.

Marshall

--Taaa... O niczym innym nie marzę...--

Sal

Izzie pokręciła głową.

To raczej twoja działka, Jack zauwazyła Polly, poprawiajac wlosy z kiepsko udaną obojętnoscią.

Troyon

Jack podszedł do ciała Any i delikatnie ułożył ją w grobie. Potem to samo zrobił z Libby. Wyszedł, rozejrzał się po raz kolejny po zebranych i westchnął.
-Ana-Lucia Cortez była kobieta konkretu. - powiedział. - Dlatego konkretu będę się trzymał. Spoczywaj w pokoju Ana.
Potem spojrzał w stronę Libby i nagle uświadomił sobie, że nie wie co powiedzieć.

-Libby... - powiedziała niespodziewanie Troy. - Libby była moją przyjaciółką. I była psychiatrą. Pomogła wielu ludziom. Pomogła mi. - głos jej się załamał, ale mówiła dalej. - To nie sprawiedliwe. Nie powinno jej się to przytrafić. Libby była dobrą osobą*. - zakończyła i wbiła wzrok we własne buty.

*kalka mowy Hugo ofc

Marshall

Marshall uniósł brwi, słuchając przemowy Troy (tej bez Achillesa i Hektora).
--Na cholere komu taka paplanina...? Nawet stypy nie będzie...--

Sal

Izzie nie była jakoś specjalnie zwiazana ani z Aną, ani z Libby - ledwie je znała, tylko z widzenia - niemniej jednak, na widok żałosnej minki biednej, małej Troyon, pocuzła pełne współczucia ukłucie w dołku.
I poczula, ze chce jej sie płakać.

Polly spuściła wzrok, wbijajac spojrzenie w czubki swoich butów.