Gra LOST RPG

Sal

Ranić? spojrzała na niego z powątpiewaniem.
Nie sadzę.

Wilk

Sadz sobie co chcesz.
Dla odmiany zaczal bawic sie rekojescia noza.
Taka rozmowa to doskonala okazja do psychicznego wyzycia.

Sal

Miałabym zbyt duże wyrzuty sumienia po czyms takim. stwierdziła krótko.
Nie lubię ranić.

Wilk

Simon spojrzal na jej blond wlosy, kragla twarz, czerwone usta i duze oczy.
To widac. Jestes ostatnia osoba na wyspie, jaka ktokolwiek by posadzil o znecanie sie psychiczne.

Sal

Czasem żałuję, ze nie jestem... nie wiem, silniejsza. powiedziała. Umiem postawić na swoim i tak dalej ale po prostu źle sie czuję, kiedy musze się sprzeciwić.

Wilk

Bo jestes stanowczo zbyt mila.
Simon usmeichnal sie nieco cieplej.
Wyzej cenisz cudza wgode niz swoja wlasna.

Sal

Nie zawsze, ale z reguł tak. powiedziała, uśmiechając się tak, jakby chciala przeprosic.

Wilk

Musisz byc bardziej samolubna.
Nie krzyw sie tak. dodal widzac mine Claire Egoizm to rzecz calkowicie naturalna. I do tego przydatna.

Sal

Ale raczej niezbyt pozytywna. zauważyła.
Poza tym - umiem zadbać o siebie, nawet bez koncentrowania sie na wlasnych potrzebach.

Wilk

W obecnym stanie na pewno nie.
Wskazal podbrokiem jej pokaznych rozmiarow brzuch.

Sal

Uśmiechnęła się.
W obcenym stanie dba o mnie Charlie. Przynajmniej tak mu sie wydaje.

Wilk

Z reszta moze tak jest lepiej.
Odwzajemnil usmeich.
Zawsze dobrze jest miec kogos, kto samym spojrzeniem niebieskich oczu rusza najbardziej skamieniale z serc.

Sal

Zarumieniła się i spuściła głowę, grzebiąc palcem w piasku. Wlosy wysunęla się zza jej uszu i zasłoniły twarz z obu strony jasną, nieco falowaną, zasłoną.
Charlie to... przyjaciel. powiedziała takim tonem, jakby musiala to sobie pryzpominac co minutę.

Wilk

Alez oczywiscie. skwapliwie potwierdzil Simon Nie smiem myslec inaczej.

Sal

Jest miły, opiekuje się mną... to wszystko. powiedziała z niejakim żalem.
I czasem mam wrazenie że robi to z czystego poczucia powinności czy czegoś takiego, jesli wiesz, co mam na mysli.