Gra LOST RPG

Nina

Wiem, wiem, to jest sytuacja tak głupia, ze bardziej niezręcznie juz być nie może. powiedziała ze zrozumieniem. Ja z nią rozmawiałam, nie mam zamiaru oceniać nikogo z waszej trójki, tylko musicie sie z tym uporać jak naszybciej, inaczej będzie coraz gorzej. Polly coraz bardziej będzie miała mętlik w głowie i z kazdym dniem powie że nie może życ bez was obu. Więc radziłabym, postawić jej warunek. Trudno, jak sama nie moze wybrać, to wpłyń na nią... powiedziała.

Marshall

Marshall wzruszył ramionami.
- Ciekawe jak... - westchnął Marshall. - Zwykle nie odpuszczam w niczym i tak samo jest z Polly, ale, cholera, to ona musi zdecydować...
Nagle uśmiechnął się przelotnie.
- To dopiero niezła sytuacja... Zwierzam się rudemu kurdupelkowi, który mnie boksował - powiedział i dodał - Ale ogólnie jesteś całkiem fajna, ruda...

Nina

Za rudego kurdupelka powinienieś dostać pięścią w brzuch, ale za to, że odkryłeś, że jestem fajna, tym razem ci odpuszczę... powiedziała uśmiechając się lekko.

Marshall

- Ta... Nawet domyślam się czemu dostałbym w brzuch - powiedział Marshall. - Bo wyżej byś nie dosięgła, gigancie.

Nina

Przymrużyła oczy i pokiwała głową
Bo podnieść pięści wyżej już nie mam siły. Ta wyprawa to było coś najbardziej męczącego od 3 tygodni. westchnęła mimowolnie. Jak przyjdę do jaskiń i się doprowadzę do porządku, zapalę mojego ostatniego papierosa. O.

Marshall

- Wiedziałem, że wymiękniesz - powiedział z lekkim uśmiechem, mrużąc oczy. - Ale co tam, możesz sobie zapalić. W końcu to twój ostatni papieros... - zaczął mówić z udaną obojętnością, podpuszczając Ninę.

- A mnie czeka jeszcze kilka miłych pogawędek... - powiedział po chwili.

Nina

Miłych? Czy tak miłych jak pogawędki ze mną? zapytała z uśmiechem i dodała ciekawsko Więc z kim zamierzasz gawędzić? Zignorowała całkowicie jego próby podpuszczania.

Marshall

- Za dużo byś chciała wiedzieć - mruknął Marshall. - Niewiedza bywa błogosławieńsstwem, kurdupelku - uśmiechnął się lekko. Bardzo lubił ten tekst. - Ale oczywiście, żadna rozmowa nie może się równać do pogawędki z tobą, ruda...

Nina

I w tym momencie się ujawniłeś. Zamierzasz pójśc do Danielle, prawda? zapytała Nina, pewna prawie w stu procentach, że trafiła. A co do pogawędek polecam się na przyszłość, rękawice bokserskie zostawię w jaskini.

Marshall

- Nie bądź taka pewna siebie - powiedział Marshall na wzmiankę o Danielle. - Bardzo możliwe, że zamierzam do niej iść, ale nie to miałem na myśli...
Na tekst o rękawicach, uśmiechnął się po swojemu i powiedział:
- A szkoda, bo dziewczyny w rękawicach strasznie mnie pociągają...

Nina

Przekażę dalej. powiedziała beznamiętnie. Słuchaj, uważaj, ona jest na prawdę... nienormalna.. powiedziała konspiracyjnie, zdajac sobie sprawę, że tak na prawdę, kryjówka francuski jest niedaleko i ona sama moze im się własnie w tej chwili przyglądać. Nawet broń ci nie pomoże, będziesz do niej mówił, a ona i tak zrozumie to po swojemu...

Marshall

- Miało się do czynienia i z wariatami... - mruknął Marshall. - A poza tym nie mam zamiaru używać broni. I wcale nie mam zamiaru do niej nawijać jak jakiś idiota... - powiedział, wzruszając ramionami.

Nina

To ciekawa jestem, z teoretycznego punktu widzenia, co zamierzasz zrobić. Stać i czekać aż wystrzeli z tej swojej przedpotopowej broni? zapytała.

Marshall

- Po pierwsze, karzełku, nie powiedziałem, że tam pójdę... - powiedział Marshall wbijając ręce w kieszenie.
Po chwili zaś dodał śmiertelnie poważnie:
- Zamierzam ją poderwać.

Nina

Teraz nie powiedziałeś, ale mówiłeś o tym jeszcze przed akcjąz Ethanem. powiedziała. Co jak co, trzydziestkę mam na karku, ale pamięć jeszcze cąłkiem dobrą. na słowa Marshalla oniemiała. Żartujesz. Ty chyba masz jakieś dziwne wyobrażenie o niej...