Gra LOST RPG

Sal

Polly przekazała Simona Charlie'emu i, idąc, rozmasowywała sobie kark.
Oddaj mi naszego cholernego poszkodowanego jak się zmęczysz, facet powiedziała, zrównujac się krokiem z Danielle.
Kobieto, na pewno wiesz, w którą stronę isć do tych gównianych jaskin? spytała.

Wilk

- A co ja do cholery, worek kartofli?
Podroz trwala stanowczo zbyt dlugo. Cos tu bylo nie tak.

Orick

Charlie w milczeniu taszczył worek kartofili [xP]. Szedł w miarę równym krokiem, choć po kilku minutach Simon zaczął naprawdę ciążyć i Charlie z całej sioły dopingował Pauline, próbującej coś wyciągnąć z Danielle

Sal

Danielle, do jasnej pieprzonej cholery, powiesz mi, dokąd nas prowadzisz, czy nie? warknęła w końcu, przystając i wyjmując z plecaka butelkę wody.

[Danielle]
Spojrzała na Polly.
Ja nie idę już dalej powiedziała powoli, zatrzymując się nagle w miejscu.
[/Danielle]

Co ty pieprzysz?
Polly wyglądała jak poirytowane tygrysiątko, które zaraz skoczy na Danielle i rozdrapie jej twarz pazurami.

[Danielle]
Pójdziecie dalej sami, na zachód. Znajdziecie drogę. powiedziała z przekonaniem i ruszyła samotnie w przeciwną stronę.
[/Danielle]

Hej! Hej, Danielle, czekaj, cholera jasna! Skąd ja do cholery jasnej mam wiedziec, gdzie jest zachód?!
Danielle nie zwróciła na nią uwagi i po kilku minutach po prostu zniknęła z pola widzenia.
Polly spojrzała na Charlie'ego, który trzymał Simona jak worek kartofli.
Ty nie wiesz, cholera jasna, przypadkiem?

Orick

Charlie spojrzał w niebo.
Jest coś koło 18... Słońce jest tam Wskazał głową jakiś punkt, na lewo od nich, gdzie przez gęste poszycie liści przebijało się światło słoneczne.
Tam jest zachód. Musimy się spieszyć.

Sal

Pewnie masz racje, facet przyznała niechetnie, pijąc łyk wody z butelki. Chesz? zaproponowała, wyciągajac rekę z butelką w jego stronę.
Zastanawiała się, czy zdążą dojść do obozu przed zmrokiem. Zaczynało się ściemniać, a ona nie była pewna, czy potrafiłaby zrobić z czegoś pochodnię (latarki chyba nikt nie miał).

Orick

Charlie pokręcił głową. Ku własnemu zdziwieniu, nie czuł pragnienia, lecz jedynie delikatny głód.

Sal

Okay, ekipa. Mówisz, ze ten pieprzony zachód jest tam? Dobra, idziemy. Zaraz się ściemni powiedziała, chowajac butelke z wodą i ruszajac w kierunku wskazanym przez Charlie'ego.
Jak się zmeczysz z tym workiem kartofli, facet, to powiedz, dobra? powiedziała, ostrożnie przestawiajac nogę nad podejrzanie wyglądajacą kupką gałezi.

Sal

[narracja]
Posuwaliście się na zachód dość niepewnie, powoli i ostrożnie. Robiło się coraz ciemniej i zaczynaliscie sie martwic, czy dojdziecie przed zmierzchem. Wkrotce jednak Charlie zauważyl znajomo wyglądającą ścieżkę i, z westchnieniem ulgi, wkroczyliście na nią.
Z daleka widzieliscie mruganie ogniska płonącego w jaskini.
[/narracja]

Cholera jasna, w końcu westchneła z ulgą Polly, wchodząc na ścieżkę.

[Wyhcodzi: Polly]

[uwaga - nastepne wpisy prosze dawać w 'ścieżce do jaskini', ók?]