Gra LOST RPG

Troyon

-Raczej nic poza wycieńczeniem. - stwierdził.

Nina

Musiał cholernie długo tak biec... stwierdziła, przypominajac sobie z jakim impetem Mike wypadł z krzaków.

Troyon

-Na to wygląda. - zgodził się.

Nina

Nie odezwała się i zamyśliła, jak teraz będzie wyglądać życie na wyspie i ich relacje. Zamierzała wcześniej schodzić z oczu tylko Sawyerowi, ale teraz będzie też musiała unikać Jacka, przynajmniej wszystko na to wskazywało. Westchnęła mimo woli.
[mina: avatar nr 4 *faza*]

Troyon

Podniósł na nią wzrok i westchnął też. Co prawda nie miał nic przeciwko temu, żeby Nina go całowała, ale okoliczności i powody, dla których to zrobiła wcale mu nie odpowiadały. Na głowie miał też dodatkowo zagadkę skąd się wziął Michael dokładnie w miejscu, w którym byli oni i co takiego powie im, gdy sie obudzi.

Nina

Mimo, że powinni iść już dalej i mimo, że miała nadzieję na odzyskanie sił po tym krótkim odpoczynku, siedzenie przy ciepłym ognisku tylko ją rozleniwiło i - zdawało jej się - pozbawiło resztek sił. Ziewnęła, przysłaniając dłonią usta.

Troyon

-Zmęczona? - zapytał w zasadzie bezsensu, bo oczywiste było, że tak.

Nina

Trochę... powiedziała sennym głosem. Daj mi jeszcze chwilę i możemy iśc dalej. dodała, przecierając knykciami oczy.

Troyon

Pokiwał głową, myśląc czy mogą sobie pozwolić na nocleg tutaj i odrzucając ten pomysł.

Nina

Normalnie wcale nie chciałoby jej się spać, ale fakt że wstała o świcie, zmarnowała tyle energii na ataki furii i marsz, plus dodatkowo wypity alkohol - cholernie ją usypiały. Roztarła czoło w okolicach zatok, nie pozwalając sobie zamknąć oczu, bo była w stanie zasnąć nawet na siedząco.

Troyon

Obserwował Ninę i doszedł do wniosku, że chyba jednak będą zmuszeni zostać tu przynajmniej na godzinę.

Nina

Oparła policzek na przedramieniu i zgarbiła się. Usmiechnęła się niewyraźnie do Jacka i wybełkotała Nie zasnę, po czym zamknęła oczy, wyrównała oddech i oczywiście przysnęła.

Troyon

Dorzucił trochę gałęzi do ogniska i oparł się plecami o drzewo.

Nina

Biedna mała Nina zmarszczyła czoło i instynktownie zmieniła pozycję, kładąc się na ziemi, podkulając kolana i podkładając sobie łokiec pod głowę. Chłód gołej ziemi rejestrowała zaledwie brzeżkiem świadomości, bo czuła wciąż ciepło buchające od ognia.

Troyon

Żałował, że nie ma czegoś czym mógłby przykryć zarówno Ninę jak i Michaela.