Gra LOST RPG

Sol

Ledwo powstrzymał się od wystawienia Johnowi języka. Poszedł za Niną.

Nina

Wbiła ręce w kieszenie bluzy i naburmuszona ruszyła przed siebie, jeszcze nie w kierunku części wyspy okupowanej przez Innych.

A John niewiele sobie robiąc z tej obrażonej dwójki smarkaczy, ruszył za nimi.

Sol

- Nie słyszałeś Niny? - powiedział buntowniczo.

Nina

Nie mógł odpuścić wędrówki do Innych z jednego, bardzo prostego względu - już umyślił sobie, że spotka się z Henry'm.
- W razie gdybyś miał wątpliwości, po prostu idę sobie na spacer. A że moja droga przebiega tym samym torem co wasza... - wzruszył ramionami lekceważąco.

Przyspieszyła, bo John ją coraz bardziej wkurzał.

Sol

Pomyślał, że ustąpi głupszemu i tylko zrównał krok z Niną.

Troyon

[danielle]Danielle przechadzała sie właśnie ze strzelbą po swoich włościach, kiedy na wietrze wyczuła zapach innego niż ona sama człowieka. Marszcząc czoło i tocząc pianę z pyska, udała się niezwłocznie w miejsce naruszenia granic i wyskoczyła zza krzaka z nienackiem.[/danielle]

Nina

O mało nie dostała zawału serca, kiedy zobaczyła tuż przed sobą najpierw lufę strzelby, a potem rozczochraną głowę Danielle. Zatrzymała się gwałtownie.

Gdyby był sierotą, to pewnie wpadłby teraz na Ninę, a że sierotą nie był, zdążył się zatrzymać w porę.
- Rousseau... - skinął głową, patrząc na kobietę.

Sol

Nie chciał wypaść gorzej niż jakiś tam Locke, więc przybrał normalny wyraz twarzy, którego używał zazwyczaj i powiedział:
- Danielle.

Troyon

[dan]- Sayid - powiedziała, bo tylko do niego miała ochotę się zwracać. - Co tu robicie?[/dan]

Sol

Danielle mógł powiedzieć. Danielle nie miała tej głupiej miny i nie była łysa.
- Idziemy do Innych. Po Jacka.

Nina

- Szukaliśmy cię... - dorzuciła niepewnie, bo od momentu kiedy Danielle nie chciała wypuścić jej i Polly, miała ograniczone zaufanie do Francuzki.

Troyon

[dan]- Cóż, znaleźliście. Do widzenia - powiedziała i odwróciła się na pięcie, szukając korzonków do zjedzenia.[/dan]

Nina

- Zaczekaj - powiedziała gwałtownie, postępując krok na przód i wyciągając rękę, jednak nie łapiąc Danielle za ramię.

Troyon

[dan]Poczekała więc i odwróciła się, lustrując Ninę wzrokiem. I wszystko inne w promieniu jej rozbieganych oczu.[/dan]

Nina

- Znasz tą wyspę jak nikt inny - zaczęła, wbijając wzrok w twarz Danielle. - Mogłabyś pomóc nam się tam dostać...