Gra LOST RPG

Nina

Szepty? zapytała głucho. Odrzuciła resztki owoca i wytarła ręce w spodnie. --Wyglądam jak bezdomny.-- pomyślała krytycznie patrząc na brudne spodnie.
Zdecydowanie czas ruszać. Nie wiem tylko- jak. Jack ma skręcone obie kostki, Polly też sobie coś zrobiła...

Marshall

- Marshall, wystarczy mi twoja pomoc... - powiedział po bohatersku Jack, choć kostki bardzo go bolały.

- Jasne... - mruknął Marshall. Podszedł do Jacka i złapał go mocno pod ramiona i pomógł wstać.

Sal

Nic mi nie jest. mruknęła odruchowo. Po prostu nadwyrężyłam staw, nic wiecej
Podniosła z ziemi plecak, zarzuciła go sobie na ramię i omiotła ekipę rozespanym, skacowanym spojrzeniem.
Chodźmy w koncu. Chcę jak najszybciej znaleźć sie na plaży.

Marshall

Marshall powoli ruszył z Jackiem wzdłuż przepaści. Doktor co chwilę sykał i stękał z bólu, ale się nie skarżył.
Marshall natomiast mruknął kilka razy coś gniewnie pod nosem, ale po chwili sobie odpuścił przekleństwa.

Sal

[nar]
Szliście spokojnym, równym tepem wzdłuż krawędzi przepaści. Dynamit został powierzony Ninie i Marshallowi, ból głowy - Polly i Florence, uczucie podkopanej meskości - Jackowi.
[nar]

Nina

Nina założyła plecak na ramiona i ruszyła za resztą. Szła obok Polly, więc zagadała do niej
Na prawdę śniły ci się szepty?

Sal

Polly spojrzała na Ninę na wpółprzytomnie.
Tak. Jakby ktoś pieprzył całymi zdaniami wspak. powiedziała, wbijajac ręce w kieszenie i ziewając.
Czemu pytasz?

Nina

No bo... to trochę dziwne, powiedziałabym raczej, że wariactwo, ale ja też coś słyszałam. Mówię słyszałam, bo to nam się chyba nie śniło Polly... Nie możliwe, zebyśmy wszyscy mieli ten sam sen. Poza tym, idioci z nas, wsyzscy spali nikt nie został na straży.. przełknęła głośno ślinę.

Marshall

Marshall przez jakiś czas rozmawiał z Jackiem w stylu "ja cię drażnię, ty się wkurzasz, ale nie możesz się mnie pozbyć, więc będę robił to dalej.". W końcu jednak znudziło mu się to, tym bardziej że doktorek zaczął ciążyć mu coraz bardziej.
- Mógłbyś schudnąć... - mruknął bez sensu, potykając się lekko.

- Ty za to na pewno jesteś leciutki jak piórko - odgryzł się Jack, tłumiąc jęknięcie.

- Żebyś wiedział - powiedział po swojemu Marshall. - Jestem anorektykiem i do tego narkomanem. Mam też hiv,a, żółtaczkę, białaczkę, różyczkę, czerwonką, zespół Downa i Parkinsona. Nie widać?

- Przestań się wydurniać! - warknął Jack, starając się nie uśmiechać, gdyż nagle naszła go wizja Marshalla z zespołem Parkinsona.

Scheat

Umieram.. westchnęła Flor poprawiając plecak
moglibyście się tak nie drzeć

Sal

Ta. mruknęła, cuzjąc, ze nie stać jej na wypowiadanie zdań wielokrotnie złożonych.
Wiesz... myslisz ze to byli Inni? spytała, z trudem przekrecając bolącą głowę w kieurnku Niny.
Te szepty.

Marshall

Marshall słysząc jak skarży się Flor, nabrał straszliwej ochoty, by nakrzyczeć jej do ucha. I jeśli tego nie zrobił, to tylko ze względu na Polly.

Nina

Flor, trzeba było tyle nie chlać. powiedziała uprzejmie Nina.
Nie wiem Inni, czy Maskotka, w każdym razie coś lub ktoś. Mamy szczęscie że żyjemy.. Tak myslę.

Sal

Kiwnęła głową. Nie miała siły na rozmowy - była skacowana na amen, a narzekania Florence z tyłu i wygłupy Marshalla z przodu bynajmniej nie pomagały jej w zwalczeniu bólu głowy.

[przyspieszyc marsz narracyjnie?]

Scheat

Czy ja chlałam? rzuciła w przestrzeń, po czym skupiła się na posyłaniu Marshallowi morderczych spojrzeń
innym wolno pić ile chcą, czuje się pokrzywdzona.
poskarżyła się
słońce świeciło za jasno, przyroda była za głośna, a towarzysze podróży beznadziejni, na dodatek wyłączało jej się myślenie
Idziemy na plażę, tak?