Gra LOST RPG

Nina

Nina wywróciła oczami ale tak, że Marshall nie mógł tego zobaczyć.
Chcę przeprosić i tyle. Jestem zdecydowanie za nerwowa i zupełnie głupio zrobiłam, że rzuciłam się na ciebie z pięsciami. --Błagam, nie utrudniaj mi tego bardziej...--

Marshall

- Hm... - mruknął Marshall, po czym powiedział z szerokim, bezczelnym uśmiechem - A mi teraz wypada powiedzieć, że nic się i nie stało i że to ja cię sprowokowałem, tak?

Sal

Po pierwsze, to bolała ją głowa. Jak cholera.
Po drugie, to butelka, której obecnosć przyjęła z tak ogromna duchową euforią, oczywiście musiała być pusta, czego nie omieszkała oznajmić swiatu przy uzyciu siarczystych przeklenstw.
Doprowadziła się do ozycji siedzacej, podkuliła nogi pod siebie i wbiła skacowany wzrok w pozostałe po ognisku, spalone kawąłki drewna.

Nina

Mozesz ewentualnie powiedzieć wybaczam, zapomnijmy o tym, nie będe Ci już śpiewał piosenek nawiązujących do twoich umiejętności walki wręcz, czy raczej ich braku, nie będę wypytywał o sparingi. No wiesz, cos w tym guście. powiedziała unosząc do góry jedną brew.

Marshall

- No dobra, ujmijmy to tak... - powiedział Marshall, strącając w przepaść jakiś kamień. - Ja wcale nie mam do ciebie pretensji o tamto... eee... zajście... Ale jeśli liczysz na to, że skończę z moimi... eee... aluzjami, to płonne twe nadzieje, ruda.

Jack przeciągnął się leniwie i otworzył oczy.
- Dzień dobry wszystkim... - powiedział, rozglądając się.

Marshall wstał i podszedł do byłego ogniska. Ukucnął onok Polly i zapytał:
- Jak głowa?

Sal

Spojrzała na niego morderczo.
Jeśli to ty wypiłeś wodę z tej podniosła butelkę leżącą obok jej lewego uda butelki, to jestes martwy, do cholery.

Nina

Nina zaklęła sobie pod nosem. --To wcale nie takie łatwe kogoś przepraszać-- pomyślała mimochodem. Po chwili wstała i podeszła do ekipy.
Dzień dobry. odpowiedziała uprzejmie Jackowi. To jak, śniadanie i wyruszamy? zapytała wyciągając owoce z plecaka. Przysiadła obok resztek ogniska i zaczęła jeść jakieś mango.

Marshall

- Mhm - potwierdził Jack dobierając się do jakiegoś owocu. Usłyszał uwagę Polly i rzucił jej butelkę z wodą.

- Jakie szczęście, że mamy doktorka, bo już bym nie żył... - mruknął Marshall.

Sal

Dzięki, Jack mruknęła, w cyznie lekkomyślnym i egoistycnzym opróżniajac butelkę do połowy.
Oparła się spowrotem o drzewo i przetarła twarz grzbietem dłoni.
Nigdy wiecej nie dawaj mi alkoholu, do cholery. mruknęła do Marshalla.

Marshall

- To nie był mój pomysł! - powiedział Marshall obronnym tonem. - A jak twoja noga? - zapytał po chwili.

Nina

Piliście alkohol? zapytała z wyrzutem Nina. I nie obudziliście mnie? dodała roześmiana.

Sal

Za bardzo boli mnie głowa, żeby myśleć o tej pieprzonej kostce. mruknęła, zaciskając powieki.
Przez ten cholerny alkohol śniły mi się w nocy jakieś dziwaczne szepty. powiedziała po chwili, podnoszac głową. Miewałam różne sny, ale nigdy nie śniły mi sie po pijaku dziwaczne szepty.

Marshall

--Nie ma to jak być odpowiedzialnym-- pomyślał kwaśno Jack, ubierając buty.
Nagle podniósł z zainteresowaniem głowę.
- Szepty? - zapytał zaniepokojony. - Mi też!

Marshall nic nie powiedział o swoich snach.
- Chyba czas ruszać... - mruknął.[/color]

Sal

Zbiorowy sen? mruknęła.
Wstała ostrożnie, uważając, zeby nie naruszyć nadwyrężonej kostki, ziewnęła, poprawiła włosy i omiotła zgromadzenie nieprzytomnym spojrzeniem, nic nie mówiąc.

Marshall

Marshall wstał i poszedł po dynamit. Założył plecak i zapytał:
- Kto mi pomoże z doktorkiem?