Gra LOST RPG

Wilk

Simon spojrzal an Florenece.
- Wode znalezlismy - usmiechnal sie blado - No i nowe lokum. Jaskinie znaczy sie. Nie wiem jak ty, ale ja juz do przeprowadzki jestem gotowy.
Wyciagnal sie wygodnie opierajac glowe o plecak.

Scheat

Do przeprowadzki.. Świetnie, uwielbiała przeprowadzki zwłaszcza kiedy przeprowadzała się z namiotu na plaży do jaskini w dżungli.
Ja.. ja mam z tym pewien problem, bo jak widzisz nie jestem aktualnie w najlepszej formie, ale jak się spakuję to cię poinformują, żebyś mógł mi pomóc przenieść plecak. Popatrzyła na niego spode łba, czy on naprawdę myślał, że ze skręconą kostką będzie latała po dżungli z 34 książkami w plecaku? --No kurcze Simon, zachowuj się jak człowiek, nie jak Pauline--.

Wilk

Simon rozesmial sie glosno.
--Co ja mul jestem?--
- Tak sie sklada, ze obecna tu Pauline prawdopodobnie przyszla z tego samego powodu. Prawda? - zwrocil sie do brunetki.

Sal

Obecna tu Pauline, jako typowa kobieta, zabrala ze soba w cholerę bagaży. powiedziała spokojnie. Chyba sam rozumiesz, facet, jakie pytanie jest w domysle, nie?

Scheat

Simon wyglądał jakby go wsadzili do klatki z dwoma dzikimi kotami i kazali wybierać który kot ma go rozszarpać, a który ma odgryźć mu głowę.
Nie bądź taki przerażony. Czemu nie miałbyś nam pomóc. Pierwszy raz stanęła po stronie Pauline. Zresztą możesz zaangażować kolegów, czy coś, ja sama mam problemy z chodzeniem, chcesz sie potem spowiadać z dobijania obłożnie chorych?
Oparła się o najbliższe drzewo i wyciągnęła bardziej poszkodowaną kończynę przed siebie.

Wilk

--Czemu ja sie nie urodzilem bez serca?--
- No dora, zrobimy tak: pomoge wam, ale nie za darmo. Nadejdzie dzien, w ktorym poprosze o przysluge, a wtedy sie zgodzicie na cokolwiek, czego zarzadam... - powiedzial silac sie na mroczny, tajemniczy ton.
Simon ledwo sie powstrzymywal od smiechu.

Scheat

Moge ci koszyk na owoce wypleść jak chcesz. Uśmiechnęła się do miłosiernego Simona. Ale ja się zaczynam bać, co ma znaczyć to 'czegokolwiek zarządam'. Udała, że bardzo się boi.

Sal

Pauline parsknęła śmiechem.
Będę w stanie oddać ci się na kanciastej pólce skalnej, facet, tylko pomóz mi z tymi pieprzonymi walizkami.

Scheat

Wyobraziła sobie Simona uginającego się pod stertą walizek i musiała też się roześmiać.
W tym momencie coś ją uderzyło, zawsze kiedy rano ich nachodziła spotykała Pauline i Simona razem. Ciekawostka.. wypadałoby sie temu bliżej przyjrzeć.
A daleko stąd do tych jaskiń? Jak daleko, to chyba najpierw będziesz nosił mnie, a dopiero później moje bagaże.

Wilk

- Uuuu, od razu przechodzimy do rzeczy - usmiechnal sie bezczelnie - Koszyka na razie nie potrzebuje - powiedzial do Florence.
Podniosl sie z trudem i otrzepal spodnie z piasku.
- No to chodzmy zobaczuc te twoje walizki - zwrocil sie do Pauline - A toba - odwrocil sie do Florence - jeszcze sie zajme. Naraznie wybierz co ci jest najbardziej potrzebne.

Sal

Pauline wstała, otrzepała tyłek z piasku i machnęła na Simona ręką.
Chodź, facet. Tylko nie dostan za wału na widok tych cholerstw w moim namiocie, okay?

[wychodzi: pauline]

Wilk

Simon ruszyl razno na Pauline.

[wychodzi: Simon]

Scheat

Popatrzyła na Simona jak na ohydną, rozdeptaną meduzę, gorzej popatrzyła na niego jak na ohydną rozdeptaną meduzę będącą pożywką dla robactwa. Ktoś kto najpierw pomaga w pełni sprawnym fizycznie osobom, a dopiero potem poszkodowanym nie wart jest jej uwagi. Wstała i podpierając się jakimś kijem ruszyła do swojego namiotu, jeśli Pan Tragarz jednak łaskawie przyjdzie pomoc jej przy bagażach, to ona będzie przygotowana.
[Wychodzi: Florence]

Wilk

[przychodzi: Simon]

Simon rozgladnal sie.
--Gdzie ona do cholery polazla?--
Wsadzil rece w kieszenie i poszedl do namiotu Florence.

[wychodzi: Simon]

Wilk

[przychodzi: Simon]

Wciaz szczerzac zeby, Simon zarzucil na ramie plecak i chwycil swoja czarna, skorzana aktowke.
Powoli ruszyl w kierunku agory, by dolaczyc do reszty rozbitkow.

[wychodzi: Simon]