Gra LOST RPG

Sal

[narracja]Weszliście do buszu. Najpierw Pauline pewny, trochę lekcewazącym krokiem, z nią Simon, Nina i Florence. Na końcu szedł Steave wraz ze swoim owczarkiem, ubezpieczajac w pewien sposób całą ekipę od tyłu.[koniec narracji]

Pauline szła szybkim, lekceważacym krokiem. Nos okropnie ją bolał, zadrapani - pamiatki po ostatniej wyprawie piekły niemiłosiernie. Starała się nie mysleć o Charlie'em, który tak bardzo przypominał jej Kurta, ani o Florence, która wkurzała ją coraz bardziej.
W którą stronę idziemy, ekipa? spytała, odwracajac się. Może i mam opinię nie liczącej się ze zdaniem innych suki tu spojrzała na Florence ale mimo wszystko chce znać waszą opinię. Co, jak i którędy, do cholery?

Nina

Szła za Pauline i Simonem. Od razu narzucili tempo. To dobrze, bo nic tak nie robi na smutki jak miarowy, szybki marsz a potem zmęczenie.
Ja nie sądzę żebym sie orientowała w dżungli. Wiekszosc swojego zycia spędziłam w biurze, więc na mnie nie liczcie. Umiem zgubić się nawet w najmniejszej mieścinie...

Cahir

Hmm, myślę że powinniśmy się rozdzielić na dwie grupy. Jednak nie dalej i nie bliżej jak pół godziny od siebie. Nie po to, jeśli coś się stało jednej grupie, aby druga heroicznie rzuciła się za drugą na ratunek, ale po to, gdyby coś ich dopadło spie***ć w kierunku plaży. Ja idę z jedną grupą Simon, z drugą, co wy na to?

Sal

Ja na to idę. stwierdziła Pauline. Spojrzała na swoją ekipę i zaczłęa układac w głowie plan ulokowania ich w odpowiednich grupach. Florence, Nina - pójdziecie ze Steave'em, w tamtą stronę. wskazała palcem w prawo. Ja i Simon idziemy tam. wskazała przeciwną stronę. Jakieś obiekcje?

Cahir

OK, ale weźta ze sobą psa. Może wam uratować dupsko, a idzie was 2 więc będzie nas po równo. Kucnął Słuchaj Simona i Pauline! Przykazał psu, a ten zaraz przysiadł przed Simonem i zaczął wesoło merdać ogonem. Steave uśmiechnął się. dobra my idziemy na lewo. Jak coś znajdziecie, to wyślijcie psa.

Nina

Nie spodobał jej się pomysł rozdzielenia... Poza tym ma być z nimi ten facet Steave... --Marsz z Florence będzie mniej wkscytujący niż z Pauline i z Florence razem wziętymi, ale co mi tam.--
Skoro uważacie że tak będzie lepiej, to dobrze... powiedziała, jednak nie była do końca przekonana...

Sal

Pauline spojrzała z odrazą na tego ogromnego psa. Już go nie lubiła.
Jesteś pewien ze nie chcesz go ze soba wziać? spytała, podnoszac jedną brew do góry.

Wilk

- Przeciez sie na ciebie nie rzuci i nie przegryzie gardla - rzekl do Pauline patrzac na psa - Moze sie nawet przydac...
Rozejrzal sie uwaznie.
- No dobra. Ja i Pauline idzemy w prawo, wy w lewo. Starajcie sie isc wzdloz brzegu i nie zapuszczajcie sie za bardza w glab dzungli.
Po tych slowach razno ruszyl w wybranym przez siebie kierunku.

Sal

Pauline spojrzała z niechęcią na psa.
A spróbuj zrobić coś nie tak, kundlu warknęła cicho w jeg kierunku i ruszyła za Simonem.

[narracja]Cahir: Droga, którą szliście, była nierówna. Z ziemi wystawało sporo korzeni, o które Florence ciagle się potykała.
Droga, którą szli Simon i Pauline, była o wiele łatwiejsza do przejścia - w zasadzie możnaby pomyslec, że ktoś już nia kiedyś chodził, i to dosyć często - ścieżka była niemalze wydeptana.[koniec narracji]

Wilk

Simon maszerowal diarsko do przodu, ogladajac sie tylko co jakis czas, by zobaczyc, czy Pauline nadaza. Szlo sie latwo i przyjemnie. Usmiechnals sie do obrazu reszty ekipy przedzierajac sie pzrez nienaruszana matnie.
Spojrzal niepewnie na ich sciezke. Ich matnia byla o wiele bardziej naruszona.
Stanal i poczekal na idaca nieco z tylu Pauline.
- Hej nie wlecz sie tak daleko bo Wielkie Cos...
No wlasnie! Cos! Jak mogl na to wczesniej nie wpasc! Tylko duze zwierzeta mogly wydeptac taka sciezke. A zdawalo sie, ze jedynym duzym czyms na wyspie blylo wlasnie Cos...

Sal

Pauline wzruszyła ramionami i przyspieszyła kroku. W zasadzie dziwił ją fakt, że w gestym buszu jest taka niemalże wydeptana ścieżka.
Simon, ktoś z nas chodizł tędy ostatnio? spytała, obserwując udeptaną ziemię.

Wilk

- Wiesz - odparl niepewnie - nie... Lepiej bedzie jak zejdziemy z tej sciezki. Bedziemy isc blizej plazy. I obserwuj tego psa - wskazal broda owczarka - Jesli cos bedzie nie tak, on pierwszy to wyczuje...
Polozyl dlon na rekojesci pistoletu i wszedl miedzy drzewa rozgladajac sie uwaznie.

Sal

Simon, do jasnej cholery, ja idę tedy powiedziała. Cokolwiek to wydeptało, gdzies sobie polazło, cholera jasna.
Pies szedł przy jej nodze. Pauline miała ochotę go trzepnąć kulką w łeb i zostawić.
--Jak ja nienawidzę psów--

Wilk

- Ale skoro to wydeptalo ta sciezke, jest duze prawdopodobienstwo, ze tu wroci...
Czyzby ona przekladala wygode nad zycie?

Sal

Niewazne machnęła ręką i ruszyła ową ścieżką. Idź którędy chcesz, dam sobie radę
--Od kiedy ludzie na tej wyspie się tak martwią o cudzą skórę?--