Gra LOST RPG

Marshall

- Jasne, honorowa Pieprzona Polly! Więc według ciebie ja nie mam wogóle honoru?! Bo co, bo nie rycze teraz jak ty?!

Sal

Ty wrzeszczysz i ledwie powstrzymujesz się, żeby mi nie przypierdolić, do cholery. I zamknij się w końcu.
Polly odwróciła się i usiadła od drzewem. Miała zamair czekać na Luke'a tak długo, jak tylko będzie to możliwe, chociaż doskonale wiedziała, że to nie ma sensu.

Marshall

- Jasne - mruknął Marshall, uspokajając się. - Dobrze, że ty jesteś taka cicha...
Marshall po raz kolejny pożałował, że nie ma papierosa. Zdjął plecak i usiadł kawałek dalej, nic już nie mówiąc, tylko patrząc chmurnie przed siebie.

Sal

Po cholerę jeszcze tu jesteś? Masz zamiar pilnować biednej, małej dziewczynki, facet? warknęła, wbijając wzrok przed siebie, w dżunglę.

Marshall

- Pieprz się - mruknął Marshall. - Mamy równe prawa i mogę być tam, gdzie chcę i męczyć cię moim towarzystwem ile tylko będę chciał

Sal

Bardzo chętnie się popieprze facet. Problem w tym, ze akurat w tym momencie nie mam z kim, do cholery.
Polly wyprostowała nogi i wbiła wzrok w czubki swoich butów.

Marshall

- To na cholerę tu siedzisz? - odburknął Marshall. Wyjął z kieszeni srebrny kastet i zaczął go obracać w palcach...

Sal

Czekam, do cholery. odpowiedziała wymijajaco Polly.

Marshall

- To czekaj aż się zestarzejesz... - mruknął Marshall, nie podnosząc wzroku.

Sal

Polly nie odpowiedziała. Patrzyła ciągle w dżunglę, nucąc coś pod nosem.

Marshall

Marshall założył ręce na klatce piersiowej i oparł się wygodnie o drzewo. Zatopił się we wspomnieniach, z których wyrwało go nucenie Polly.
- Mogłabyś się zamknąć? - burknął.

Sal

Polly zaczęła nucić głośniej i bardziej natarczywie, wystukując jednoczesnie butem rytm.

Marshall

Marshall wstał i powiedział:
- Pójdzmy na ugodę. Ja potrzebuję broni, bo chcę zjeść coś normalnego, a ty nie chcesz, żebym tu siedział. Pożyczysz mi broń, to pójdę...

Sal

Polly przerwała nucenie i spojrzała na niego jak na wariata.
Naprawdę myślisz, że oddam komukolwiek tę pieprzoną broń? Poza tym - cholera jasna, ściemnia się, to raz. Po drugie - przy drodze do jaskini są zastawione sidła, facet. Lepiej idź zoabcz, czy nic sie w nie nie złapało, do cholery.
Odwróciła wzrok i znowu zacżęła nucić.

Marshall

- Nie to nie... - mruknął Marshall i usiadł z powrotem na swoim miejscu i powrócił do zabawy kastetem.