Gra LOST RPG

Sal

[narracja]
Marshall: Jack był conajmniej zdziwiony, kiedy Polly wydobyła z plecaka mapy i mu je podała, dajac do zrozumienia tym samym, że to on jest przywódcą wyprawy.
Na początku droga wydawała się łatwa, nawet dla Florence. Po godzinie marsu zaczęliście wchodzić w coraz gęstszą dżunglę, co wcale się wam nie podobało.
[/narracja]

Polly szła rownym, miarowym krokiem obok Florence, pozwalajac Jackowi prowadzić. Miała nadzieję, że cokolwiek znajdą w Black Rock, przyda im się do otwarcia włazu.

Scheat

To powtórz mi jeszcze raz gdzie my dokladnie idziemy?
zainteresowała się Flor po kilkunastu minutach ciszy.

Marshall

Jack szedł dość szybko i pewnie. Zdawało mu się, że idzie właściwą drogą. Nie oglądał się za siebie i nic nie mówił.

Sal

Do tego twojego Ciemnego Terytorium, lalka. wyjaśniła Polly. Może coś tam znajdziemy, do cholery.

Scheat

Jęknęła cicho mimo woli i poprawiła sobie plecak.
Może to głupie pytanie, ale skąd wiemy, gdzie idziemy?

Marshall

Jack był wyraznie zirytowany.
- Jeśli idziesz z nami, żeby marudzić, to zawróć... - mruknął.

Sal

Głupie, Flor. Zważywszy na to, ze sama tłumaczyłaś te pieprzone mapy. zgodizła sie Polly, przyspieszając nieco kroku.
Chyba się nie zgubiliśmy, o wielki Jacko? spytała doktora, krzyżując ręce na piersiach.

Scheat

[a kiedy ona marudziła?]
Chyba mam prawo wiedzieć, gdzie idziemy.
Odpowiedziała spokojnie.
Które z was ma broń?

Sal

Polly zmilczała wymownie, dajac do zrozumienia, że nie ona. Wsadziła za to ręce w kieszenie i przyspieszyła kroku.

Marshall

Jack zbył Polly i Flor milczeniem.

Scheat

Tak zignorowana, nie dał się presji.
Ile pistoletów masz?
Spytała, zrównując się z Jack'iem.

Marshall

- [i]Dwa i pół - mruknął Jack. - Czy ty nie widzisz, że staram się nie zgubić?[/color]

Sal

Polly osobiście wolałaby, żeby nie rozmawiano przy niej o pistoletach czy jakichkolwiek innych rodzajach broni.
Trzymała się nieco z tyłu. Nie do tego przywykła rpzez ostatnie jedenaście dni, ba - przez całe życie była z przodu. I co? I nagle spadła z piedestału.
To nie było miłe. To było wręcz bolesne.

Scheat

Popatrzyła mu przez ramie na mapę.
Jeśli wierzyć tym tu napisom
[trochę naginam]
Powinniśmy teraz iść tam.
Wskazała ręka kierunek odwrotny do tego, którym aktualnie sie posuwali.
--wierzcie mojemu zmysłowi orientacji..--
a jednak, tylko ona wiedziała co tak właściwie, było tam wypisane.

Marshall

- Jesteś pewna? - mruknął skonsternowany Jack.