Gra LOST RPG

Sol

- Tak, zdecydowanie. Brzmisz, jakbyś robiła podobne rzeczy od urodzenia - zakpiła, ruszając za Francuzką.

Sal

Claire zgromiła Scarlett spojrzeniem.

Troyon

[nar]Szła, rozglądając się uważnie i nie mówiąc nic. Po jakimś czasie znalazły się na miejscu. Na miejscu gdzie nie było niczego.
-To tutaj -zatrzymała się.[/nar]

Sol

- To znaczy gdzie? - zmarszczyła czoło. - Nie chciałabym was sprowadzać gwałtownie na ziemię, ale tutaj... no cóż. Są drzewa. I krzaczki. Żadnych aptek.

Sal

[przyjmujemy, ze w miedzyczasie Claire miala flaszbaka z tego piokoiku dla dziecka, w sensie - z robienia na drucikach? xP]

To nie tu skontastowała Claire, Spojrzała z furią na Danielle i podeszła do niej szybko.
Gdzie jest ten pokój? spytała ostro.

Troyon

[nar]-Mówiłaś, że pamiętasz -powiedziała z wyrzutem, ale wciąż przerażająco spokojnie.[/nar]

Sol

- Okej, dobra - powiedziała, zakładając ręce na piersi. - Wy sobie pogadajcie, przypomnijcie sobie co trzeba, a ja poczekam, tylko ruszcie się, bo mam wrażenie, że zaraz zacznie... padać - ledwo skończyła mówić, faktycznie się rozpadało.

Sal

Zignorowała i Scarlett, i deszcz.
Pamietam - pamietam, tutaj cię zadrapałam, kiedy próbowałas mnie do nich zaniesć! mówiła coraz glośniej, z coraz wiekszą złoscia w głosie.

Troyon

[nar]-Naprawdę tak myślisz? Myślisz, że chciałam... -urwała.
-Mówiłaś, że pamiętasz. Okłamałaś mnie! Gdzie jest ten pokój, o którym mówiłaś?! -uniosła głos, zrobiła kilka kroków w kierunku Cliare i złapała ją mocno za ramiona.

Sol

- Hej! - zareagowała natychmiast, podchodząc do Danielle i strącając jej ręce z ramion Claire. - Jeśli nie masz co zrobić z rękami, to sugeruję się nimi owinąć i trzymać przy sobie - powiedziała ostro. Coraz bardziej żałowała, że nie wzięła pistoletu - mogła przecież poprosić Ninę.
Przez głowę przemknęła jej bezsensowna myśl o wycelowaniu w Danielle pistolecikiem złożonym z palcu i krzyknięciem czegoś w stylu 'pif paf', ale zrezygnowała.*
Ciekawe, dlaczego?

* nej, tylko tyle mogłam zrobić XD

Sal

pf xD

Claire wyrwała się Danielle i cofnęła kilka kroków w tył.
--Nie rozumiem...-- przemknęło jej przez myśl. Rozejrzała się wokół, odgarniając z czoła przyklejające się do skóry, mokre od lejącego z nieba deszczu włosy.
I wtedy- instynktownie, albo i nie - ruszyła przed siebie, nie oglądajac sie ani na Scarlet,, ani tym bardziej na Danielle -te dwie kobiety nie mogły jej pomóc w zaden sposób. Zatrzymała się dopiero na polance, przed przewalonym drzewem.
Wtedy do jej pamięci zaczęły docierać obrazy - a w zasadzkilka obrazow skleconych w migawki. Przymknęła oczy, otworzyła je znowu.

Ethan prowadził ją pod rękę - ostroznie, powoli, pomagajac przejsc przez kazdy większy korzen czy kępę trawy. Ona sama wygladała tak, jakby jechała na jakichś mocnych prochach i alkoholu - zataczała się, patrzyła na wszystko niewyraźnym wzrokiem niezrównowazonej psychicznie wiewiórki.
Uważaj Ethan uśmiechnął sie, przytrzymując ja przed upadkiem. Wybacz, ze dopiero teaz udało mi się wypuscic cie na spacer. Moi przyjaciele są przekonani, że mogłabyś spróbowac uciec. Nie mów nikomu, ze wyszlismy, w porzadku? uśmiehcnął się wdobrotliwie.
Okej odpowiedziała z nieprzytomnym uśmiechem.
Doprowadził ja do przewalonego pniaka, pomógł usiąść.
Napij się powiedział, pdoając jej manierkę. Claire przyjęła ją, wypiła łyk, po czym skrzywiła się.
Kwasne. wyjasnila, oddajac naczynie.
Naprawdę? Ethan powąchał zawartośc. Nie zauwazyłem.
Dziecko zaczęło kopać i Claire - zwielką euforią - poinformowała o tym Ethana. Mężczyzna uśmiechnął się, dotykając reką jej brzucha. Przez moment siedzieli tak, w ciszy, kiedy w koncu Ethan spytał:
Claire mogę powiedziec ci coś w sekrecie?
Dziewczyna skinęła glową.
Będe za tobą tęsknił. Naprawde, chcialbym - chciałbym, zebyś nie musiała nas opuszczac.
Moze nie muszę?
Juz przez to przechodizlismy, Claire przypomniał jej. Nie mamy wystarczająco dużo lekarstwa dla ciebie i dziecka.
Ja, ja nie jestem chora stwierdziła, usmeichajac sie blado.
Dzieki Bogu. Jak tylko urodzisz, bedziesz mgoła wrócic do swoich przyjaciol i - miejmy nadzieje - pozostać zdrowa.
A jesli... jesli bedę chciała zobaczyć dziecko? podniosła niepewnie wzrok na Ethana, zaciskajac mocniej dłon na jego dłoni.
Hej - nik nie zabierze ci dziecka, jesli nie bedziesz tego chciala. Masz wybór. Jestesmy dobrymi ludzmi, Claire - jestesmy dobrą rodziną. Ale musisz byc pewna, rozumiesz

Otworzyła oczy i skinęła głową.
Pewnie..

Sol

- Claire! - krzyknęła i szybkim krokiem ruszyła za nią, odgarniając co chwila mokre włosy z oczu.

Troyon

[nar]W nadziei na odnalezienie córki, ruszyła za nimi.[/nar]

Sal

To tutaj stwierdziła, idąc w kierunku, z ktorego przed chwilą 'przyszła' wraz z Ethanem

Sol

- Tutaj nic nie ma - stwierdziła. - Poza tym, co jest w każdej innej części tej dżungli.